تاثیر سلامت روان بر پیشرفت تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان دوره ی دوم ابتدایی

هدف این پژوهش سنجش تاثیر سلامت روان بر پیشرفت تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان دورهیدوم ابتدایی بود. پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از حیث روش، تحقیقی توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعهآماری شامل کلیه ی دانش آموزان دوره ی دوم مقطع ابتدایی شهر سقز (برابر با ۱۰۵۰۰ نفر) بود که بر اساس فرمولکوکران تعداد ۳۷۰ نفر به عنوان حجم نمونه مشخص و روش توزیع به شیوه تصادفی در دسترس در نظر گرفته شد.ابزار سنجش شامل پرسشنامه سلامت روان گلدبرگ (۱۹۷۲) با پایایی ۰/۸۰۲، پرسشنامه پیشرفت تحصیلی فام و تیلور (۱۹۹۰) با پایایی ۰/۷۸۶ و پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی جینکز و مورگان (۱۹۹۹) با پایایی ۰/۸۱۶ بود. تجزیه وتحلیل داده ها با آزمون های آماری همبستگی و رگرسیون در بستر نرم افزاری اس پی اس اس بود. نتایج بیان کردبین سلامت روان با پیشرفت تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان دورهی دوم ابتدایی شهر سقز رابطهمعنی داری وجود دارد. ۱۷/۱ درصد نمرات پیشرفت تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان دوره ی دوم ابتدایی شهر سقز ناشی از نمرات سلامت روان آنها میباشد. با افزایش میزان سلامت روان، میزان پیشرفت تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان دوره ی دوم ابتدایی شهر سقز افزایش پیدا می کند.

کلیدواژه ها:

سلامت روان ، پیشرفت تحصیلی ، خودکارآمدی تحصیلی ، دانش آموزان دوره ی دوم ابتدایی سقز