جایگاه غم و شادی در شاهنامه فردوسی

غم و شادی از مهم ترین عواطف بشری به شمار می روند که در ادبیات نمودی برجسته دارند. این عواطف پویا و تحول پذیرند و در آثار ادبی به دلایل گوناگون دچار دگرگونی می شوند. در ادب فارسی نمود این تحولات بسیار بارز است. مساله آن است که چه عواملی باعث شده دلایل محوری گرایش سخنوران جریان ساز ادبیات فارسی به غم یا شادی متفاوت باشد و در این مسیر مهم ترین نگرش های تحولی غم و شادی چه مواردی به شمار آیند. غم و شادی یکی از مباحث روان شناسی شاهنامه می باشد که تاکنون هیچ اثری به طور مستقل به آن نپرداخته است. غم و شادی در شاهنامه به دلایلی چون تاثیرپذیری سراینده از پیشینه فرهنگی غنی و میراث امرای ملی گرا و اهل تساهل سامانی صورتی خردمحور، اعتدال آمیز، جوششی و اخلاقی دارند. بنابراین، در این تحقیق غم و شادی در شاهنامه فردوسی مورد بررسی قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

کلید واژه ها: شاهنامه ، فردوسی ، غم ، شادی.