راهنمای عملی آموزش مبتنی بر مسئله در برنامه ریزی آموزشی در دوره ابتدایی

در دهه های اخیر، رویکردهای جدیدی به آموزش و پرورش وارد شده اند که تاکید بیشتری بر فرایند یادگیری فعال دانش آموزان ابتدایی دارند. یکی از این رویکردها، آموزش مبتنی بر مسئله است که به عنوان یک راهبرد موثر در برنامه ریزی آموزشی در دوره ابتدایی مورد توجه قرار گرفته است. آموزش مبتنی بر مسئله، فرصتی است برای دانش آموزان ابتدایی برای تعامل فعال با محتوای درسی و حل مسائل واقعی و مرتبط با زندگی شان. این رویکرد باعث تقویت مهارت های علمی، عملی و انتقادی دانش آموزان ابتدایی می شود و انگیزه آن ها را برای یادگیری افزایش می دهد. همچنین، این روش موجب ایجاد ارتباط بین محتواهای آموزشی و مسائل واقعی زندگی می شود و به دانش آموزان ابتدایی کمک می کند تا مهارت های خود را در مواجهه با چالش های واقعی تقویت کنند. با وجود اهمیت و مزایای آموزش مبتنی بر مسئله، پیاده سازی این رویکرد در برنامه های آموزشی در دوره ابتدایی همچنان با چالش هایی مواجه است. برخی از آموزگاران ابتدایی و مدیران مدرسه از اجرای این رویکرد به دلیل نبود زمان و منابع کافی و همچنین نیاز به آموزش و آمادگی مداوم برای اجرای آن انصراف می دهند. بنابراین، نیاز به راهنمای عملی و مشاوره در خصوص پیاده سازی این رویکرد در برنامه های آموزشی دوره ابتدایی احساس می شود. این مقاله به بررسی اهمیت و ضرورت آموزش مبتنی بر مسئله در برنامه ریزی آموزشی در دوره ابتدایی می پردازد و راهنمای عملی برای پیاده سازی این رویکرد را ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

برنامه آموزشی ، آموزش مبتنی بر مسئله ، چشم انداز ، دانش آموز ابتدایی ، آموزگار ، ابتدایی