بررسی و نقد اشکالات عبدالفتاح خالدی بر اندیشه توحیدی شیعه در اصول کافی

خالدی در کتاب الکلینی و تاویلاته الباطنیه به نقد دیدگاه های شیعیان پرداخته است. از جمله مسائلی که او دلیل انحراف شیعه برداشت می کند، نگرش شیعه به توحید است. او معتقد است شیعیان در مسئله توحید در الوهیت و عبادت، ربوبیت و صفات به خطا رفته اند؛ زیرا اهل بیت را واسطه فیض خداوند می شمارند؛ همچنین با خارج کردن آیات قرآن از معنای ظاهری خود، اسمای خداوند را به معنای امامان خویش دانسته اند و ائمه خویش را هم سنگ خداوند قرار داده اند. این نوشتار ابتدا مبانی کلی توحید از نگاه شیعه و وهابیت که خالدی از آن مبانی استفاده می کند را بیان می کند؛ سپس مبانی وهابیت را نقادانه بررسی می نماید. در ادامه نقدهای خالدی که در کتاب الکلینی و تاویلاته الباطنیه، مذکور اند را بررسی کرده ایم و نشان داده ایم اعتقادات شیعه نه تنها منحرفانه نیست، بلکه با عقل و آیات قرآن سازگاری دارد و اتهامات واردشده توسط خالدی بر اندیشه شیعه و کتاب کافی وارد نیست. مدعای وهابیت موجه نیست؛ چراکه آنان یا نتوانستند مراد شیعیان را دریابند یا در تبیین مدعا به مغالطه دست زده اند. در این پژوهش از روش بحث کلامی استفاده کرده ایم و در برابر نقدهای خالدی از استدلال های عقلی و نقلی بهره برده ایم.

کلیدواژه ها:

توحید ، توحید عبادی ، توحید اسماء و صفات ، توحید الوهیت ، خالدی