بررسی الگوی کارآفرینی اجتماعی نظام آموزش

اهمیت اثرگذاری سیستم آموزشی بر افزایش نرخ فعالیتهای کارآفرینانه سبب شده است در بسیاری از کشورها تلاشهای جدی در زمینه توسعه آموزش کارآفرینی از دوره دبستان شروع شود و اقداماتی در برنامه درسی آنها برای آماده سازی کودکان با وضعیت اقتصادی و اجتماعی قرن بیست و یک صورت گرفته است. در برخی از این کشورها آموزش کارآفرینی اجباری و در برخی دیگر به صورت تلفیقی با دروس مختلف به کودکان ارائه می شود. با آنکه اولین کشورهایی که در زمینه آموزش کارآفرینی کودکان فعالیت کرده اندآمریکا، آلمان و ژاپن هستند و کشور اتریش نیز در زمینه آموزش کارآفرینی در مدارس گامهای موثر و محکمی برداشته است، امروزه حدود دوسوم از کشورهای اروپایی وارد طرح آموزش کارآفرینی با نام موفقیت جوانان کسب وکارهای جوان(۲۰۱۱) شده اند و کمیسیون آموزش کارآفرینی اروپا در راستای حمایت و توسعه آموزش کارآفرینی با هدف افزایش خالقیت و نوآوری تا سال ۲۰۲۰ برنامه های خود را در تمام سطوح آموزش و پرورش از جمله دبستان آغاز کرده است. در ایران برنامه های آموزش کارآفرینی بیشتر در مقطع آموزش عالی دنبال می شود و آموزش کارآفرینی کودکان چه در حوزه پژوهش و چه در حوزه عمل مغفول مانده است، پژوهشهای بسیار اندکی در حوزه آموزش کارآفرینی کودکان در ایران صورت گرفته است که اکثرا بر ضرورت آموزش کارآفرینی در این مقطع تحصیلی تاکید داشته و تنها سبزه (۱۳۹۴) به طراحی برنامه درسی کارآفرینی در کودکان پیش دبستانی پرداخته است. در حوزه عمل نیز تعداد بسیار محدودی موسسه فعال مرتبط با آموزشهای کارآفرینی برای کودکان ۸-۱۲ سال با فعالیت محدود وجود دارند؛ بنابراین بررسی رویکردهای آموزش کارآفرینی کودکان در کشورهای پیشرو در این حوزه میتواند کمک بزرگی بهتعیین رویکرد مناسب در کشور باشد. آموزش کارآفرینی فرایندی است نظاممند که با هدف توسعه دانش، مهارت، نگرش و ویژگیهای شخصیتی و در قالب آموزشهای رسمی ارائه می شوند

کلیدواژه ها:

کارافرینی ، آموزش عالی ، مدرسه ، جامعه ، آموزش ، خلاقیت.