مقایسه ناگویی خلقی دانش آموزان با نارسایی ویژه یادگیری و دانش آموزان عادی

هدف پژوهش حاضر مقایسه ناگویی خلقی در دانش آموزان دختر دارای نارسایی ویژه یادگیری و دانش آموزان دختر عادی دوره دوم ابتدایی بودپژوهش . حاضر توصیفی و از نوع علی -مقایسه ای بود. جامعه آماری پژوهش کلیه دانش آموزان دختر دوره دوم ابتدایی دارای نارسایی ویژه یادگیری و عادی شهر ارومیه در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ بود. نمونه پژوهش ۳۰ نفر از دانش آموزان دختر دارای نارسایی ویژه یادگیری بودند که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. سپس از میان دانش آموزان دختر عادی دوره دوم ابتدایی ، ۳۰ نفر از نظر جنسیت ، سن ، عوامل اقتصادی ، فرهنگی و خانوادگی با گروه دانش آموزان دارای نارسایی ویژه یادگیری همتاسازی شدند. جهت گردآوری دادهها از پرسشنامه ناگویی خلقی تورنتو (۱۹۸۶) استفاده شد. تجزیه و تحلیل دادهها، با استفاده از روشهای آمار توصیفی و آزمون t مستقل به کمک نرمافزار SPSS۲۲ انجام شد. تایج نشان داد بین ناگویی خلقی در دانش آموزان دختر عادی و دارای نارسایی ویژه یادگیری تفاوت معنادار وجود دارد (۰۵/۰.(p› نتایج این پژوهش نشاندهنده نمرات بالاتر دانش آموزان دارای نارسایی ویژه یادگیری در خصوصیات ناگویی خلقی نسبت به دانش آموزان عادی بود. با توجه به شایع بودن نارسایی ویژه یادگیری پیشنهاد می شود گامهایی در جهت کاهش سطح ناگویی خلقی این دانش آموزان برداشته شود.

کلیدواژه ها:

ناگویی خلقی ، نارسایی ویژه یادگیری ، دانش آموزان دختر