رتبه بندی و ارزیابی ریسک زیست محیطی فعالیت های نفتی به روش AHP در واحد نمک زدایی منطقه کریت کمپ اهواز

مطالعات ارزیابی ریسک محیط زیستی معمولا از یک روند مشخص مشتمل بر شناسایی مخاطرات احتمالی و پیامدهای ناشی از آنها، تخمین وبرآورد ربسک و پیشنهاد روشهای تقلیل ریسک و پیامدهای ناشی از آن پیروی میکند. با توجه به سیستم عملیاتی واحدهای نمک زدایی، ایجادشوری و بعضا آلودگی ترکیبات نفتی در خاک های اطراف و از آنجا که تحقیقات در زمینه ارزیابی خاک های آلوده ی شور ناشی از فعالیت هاینفتی کمتر از سایر تحقیقات انجام گرفته. لذا ضرورت شناخت ریسک های بارز منطقه و پس از آن تعیین روش مناسب پاکسازی، امری اجتنابناپذیر جهت کنترل آلاینده ها و کاهش میزان شوری محسوب می شود. این تحقیق اطراف واحد نمک زدایی تاسیسات نفتی در منطقه کریت کمپاهواز در سال ۱۴۰۰ به انجام رسید.به این منظور ابتدا ریسک های تهدید کننده منطقه براساس مطالعات پیشین, بازدید میدانی، مصاحبه با افراد بومی شناسایی و از طریق فرایندتحلیل سلسله مراتبی AHP برای تعیین احتمال وقوع هر ربسک استفاده گردید. بر اساس روش دلفی از ۱۱ فعالیت مولد ریسک شناسایی شده،۸ مورد به عنوان فعالیت های نهایی مشخص شدند که این فعالیت ها بیشترین ربسک را در کارخانه ایجاد کرده اند. براساس نتایج به دست آمدهفعالیت انتقال نفت نمکی از واحد بهره برداری به نمک زدایی با وزن ۲۱۳/ ۰ بیشترین ربسک و فعالیت زنگ زدایی (سند بلاست)با وزن ۰/۰۴۲دارای کمترین ریسک مشخص گردیده است.نتایج به دست آمده حاکی از آن بود که به کارگیری روش تحلیل سلسله مراتبی (AHP) می تواند در اولویتبندی شاخص ها و زیرشاخصهای مورد ارزیابی، باعث افزایش دقت آن در برآورد سطح نهایی ریسک شود. با توجه به محرض بودن ایجاد ریسک بارز از طریق انتقال نفت نمکی,لزوم پاکسازی و رفع الاینده ضروری می باشد.

کلیدواژه ها:

ارزیابی ریسک ، واحد نمک زدایی ، تحلیل سلسله مراتبی ، دلفی ، اهواز