بررسی رابطه ی بین برنامه ریزی درسی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان

در عصر حاضر، آموزش و پرورش به عنوان یکی از مهم ترین عوامل توسعه و پیشرفت جوامع شناخته می شود. از این رو،تلاش برای بهبود کیفیت واکنشگرایی سیستم آموزشی به نیازها و انتظارات جامعه همواره از اهمیت ویژه ای برخورداربوده است. برنامه ریزی درسی به عنوان یکی از ابزارهای موثر در این زمینه مطرح می شود که تاثیرات زیادی بر پیشرفتتحصیلی دانش آموزان دارد. این ارتباط نه تنها برای افزایش عملکرد تحصیلی، بلکه برای توسعه مهارت ها، تفکر انتقادی، ورشد شخصیتی دانش آموزان نیز حائز اهمیت است . برنامه ریزی درسی را می توان به عنوان فرایندی سیستماتیک برایطراحی و اجرای سرفصل ها، فعالیت ها، و ارزیابی های آموزشی تعریف کرد که به منظور دستیابی به اهداف آموزشی ویادگیری مدنظر ارائه می شود. در طراحی و اجرای یک برنامه ریزی درسی موثر، عوامل متعددی از جمله نیازهای آموزشیدانش آموزان، اصول آموزشی، محتوا، روش های آموزشی، و ارزیابی های یادگیری مدنظر قرار می گیرد . پیشرفت تحصیلیدانش آموزان نیز به عنوان یکی از مهم ترین مولفه های ارزیابی کیفیت آموزش و یادگیری مطرح می شود. این پیشرفت، نهتنها نشان دهنده تسلط دانش آموزان بر محتواهای آموزشی است، بلکه نشان دهنده فرآیند یادگیری بهبود یافته و ارتقاءکارایی آموزشی مدرسه نیز می باشد . در این پژوهش که به شیوه مروری و با مطالعه کتابخانه ای و مراجعه به مقاله ها وتحقیق های چاپ شده و مطالب دیجیتالی گرد آوری شده است و سعی بر آن شده که به بررسی رابطه ی بین برنامهریزی درسی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پرداخته شود. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که برنامه ریزیدرسی با توجه به نیازها و توانمندی های دانش آموزان، استفاده از روش های آموزشی متنوع و تشویق به همکاری ومشارکت فعال، بهبود قابل توجهی در پیشرفت تحصیلی آن ها داشته است .

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی ، پیشرفت تحصیلی ، افت تحصیلی ، معلم ، دانش آموزان