بررسی ارزیابی روش های مدیریت کلاس در بهبود رفتار و وضعیت تحصیلی دانش آموزان ابتدایی

مدیریت کلاس به عنوان یکی از اصولی ترین عناصر در فرایند آموزش و پرورش، نقش بسیار مهمی در بهبود رفتار ووضعیت تحصیلی دانش آموزان ابتدایی دارد. این مسئله به طور مستقیم به سبک های تدریس و تعاملات معلمان بادانش آموزان مرتبط است. ارتقاء این عوامل می تواند بهبود چشمگیری در عملکرد تحصیلی و رفتاری دانش آموزان داشتهباشد و نهایتا به تحقق اهداف آموزشی کمک کند. آموزش و پرورش، به عنوان پایه ای ترین سازوکار برای توسعه هرجامعه، همواره مورد توجه ویژه ای از سوی اندیشمندان، مدیران و اجتماع قرار گرفته است. از این رو، ایجاد محیطی موثرو مواجهه با چالش هایی چون نوسانات رفتاری، عدم تمرکز و کاهش عملکرد تحصیلی، از مسائل اساسی و حیاتی در حوزهآموزش است که نیازمند راهکارهای موثر و عملی برای مدیریت و بهبود آنها می باشد . در دهه های اخیر، با پیشرفت هایعلمی و فناوری، رویکردها و روش های مدیریت کلاس نیز بهبود یافته و توسعه یافته اند. اما با وجود این پیشرفت ها،همچنان چالش های بسیاری در این زمینه وجود دارد که نیازمند بررسی دقیق و عمیق توسط پژوهش گران و اندیشمنداناست . در این پژوهش که به شیوه مروری و با مطالعه کتابخانه ای و مراجعه به مقاله ها و تحقیق های چاپ شده ومطالب دیجیتالی گرد آوری شده است و سعی بر آن شده که به بررسی ارزیابی روش های مدیریت کلاس در بهبود رفتارو وضعیت تحصیلی دانش آموزان ابتدایی پرداخته شود. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که روش های مدیریتکلاس درس، به ویژه رویکردهای مبتنی بر همکاری و شرکت دانش آموزان، می تواند بهبود قابل توجهی در رفتار ووضعیت تحصیلی دانش آموزان ابتدایی داشته باشد. این رویکردها با ایجاد محیطی فعال و پشتیبان کننده برای یادگیری،افزایش انگیزه و مشارکت دانش آموزان، توسعه مهارت های اجتماعی و حل مسائل، و توجه به نیازهای فردی هردانش آموز، می توانند بهبود معناداری در عملکرد و رفتار دانش آموزان داشته و در نهایت به بهبود وضعیت تحصیلی آنانکمک کنند

کلیدواژه ها:

مدیریت ، رفتار ، آموزش ، وضعیت تحصیلی ، معلم