انتخاب روش بهینه تونل زنی در محیط سنگی با استفاده از روش AHP-TOPSIS فازی

انتخاب روش تونل زنی یک موضوع مهم و استراتژیک در مرحله برنامه ریزی یک پروژه تونل سازی است. سازگاری یک روش تونل زنی با شرایط زمین شناسی و ژئوتکنیکی برای موفقیت یک پروژه تونل سازی بسیار مهم است. از سوی دیگر استفاده از فرآیند تصمیم گیری به دلیل وجود متغیرها و عدم قطعیت های زمین شناسی و ژئوتکنیکی و همچنین شرایط غیرقابل پیش بینی زمین در حین عملیات تونل سازی اجتناب ناپذیر است. بنابراین استفاده از یک تکنیک تصمیم گیری کارآمد که بتواند معیارهای متعددی را در چنین شرایطی در نظر بگیرد ضروری است. این مقاله با ایجاد یک مدل ارزیابی مبتنی بر فرآیند تحلیل سلسله مراتبی (AHP) و تکنیک عملکرد سفارش با شباهت به راه حل ایده آل (TOPSIS) به مهندسان در صنایع تونل سازی کمک می کند تا روش های بهینه تونل سازی را در یک محیط فازی انتخاب کنند. برای تعیین وزن کلی معیارها از روش AHP فازی و برای به دست آوردن رتبه بندی نهایی گزینه ها از روش TOPSIS فازی استفاده شده است. این رویکرد برای انتخاب روش بهینه تونل زنی از بین شش روش تونل زنی شامل دستگاه حفر تمام مقطع باز، دستگاه حفر تمام مقطع تک سپری، دستگاه حفر تمام مقطع تلسکوپی، چکش هیدرولیکی، ماشین حفر بازویی و روش سنتی چالزنی و انفجار در تونل انتقال آب زاگرس اعمال شد. در نهایت، دستگاه حفر تمام مقطع تلسکوپی به عنوان روش بهینه تونل زنی در تونل انتقال آب زاگرس انتخاب شد.

کلیدواژه ها:

تونل زنی ، تصمیم گیری چند شاخصه ، روش فازی