مروری بر روش هوشمند بیکر در تشخیص و دسته بندی زلزله های نزدیک گسل

یکی از موارد مطرح در بهسازی سازه های نوین و هوشمند مقاوم در برابر زلزله، نحوه اعمال رکوردها به سازه است. معرفی معیارهای روش پیشنهادی بیکر در تشخیص و دسته بندی رکوردهای زلزله نزدیک گسل و اثرات ضربه گونه موجود در این رکوردها است. بیکر با توجه به لزوم عدم اکتفای صرف به معیار فاصله از گسل و سایر معیارهای کیفی مطرح بین محققین، روشی را پیشنهاد نمود که رکوردهای زلزله نزدیک گسل و نیز پالس موجود در آن ها را بصورت مدونی تشخیص و دسته بندی می نماید. در این روش از معیارهای سه گانه ای استفاده گردیده که با اعمال سه معیار محاسباتی مذکور، رکوردهای نزدیک گسل دارای اثرات پالس گونه از رکوردهای نزدیک گسل فاقد اثرات پالس گونه متمایز می گردند. علاوه بر استخراج پالس موجود در رکورد، به وجود پالس مذکور در ابتدای رکورد نیز توجه شده است. زیرا معمولا پالس های موجود در ابتدای رکورد مورد توجه بیشتر مهندسین و موثر بر الگوی عملکرد سازه ها میباشد. در نهایت نیز رکوردهای ضعیف از مجموعه حذف می گردند تا با اعمال سه معیار فوق، رکوردهای زلزله نزدیک گسل حاوی اثرات پالس گونه در ابتدای رکورد به طور کمی مشخص گردند بنابراین رکوردهای فاقد اثرات پالس گونه و نیز رکوردهای ضعیف حتی اگر در فاصله اندکی از گسل رخ داده باشند قابل جداسازی هستند. هدف اصلی مقاله ی حاضر معرفی مفهومی روش بیکر و آشنایی با روند اعمال معیارهای این روش بوده است.

کلیدواژه ها:

زلزله ، رکورد ، نزدیک گسل ، پالس ، بیکر