تعیین شرایط بهینه عملکرد دی امولسیفایر در آب زدایی نفت

اکتشاف و تولید نفت خام اغلب با تشکیل امولسیون آب در نفت همراه است که می تواند مشکلات جدی برای صنایع پالایشگاه های پایین دست ایجاد کند. تعلیق شکنی شیمیایی از طریق افزودن دی امولسی فایرمعمولا تکنیک اصلی مورد استفاده برای غلبه بر مشکلات مرتبط با تشکیل این امولسیونها می باشد. در این مقاله تاثیر افزودن دی امولسی فایر تجاری ۹۸۵۵ DDH بر جداسازی آب از نفت خام میدان نفتی دهلران بررسی شده است . از روش بررسی سطح پاسخ برای مطالعه اثر پارامترهای دما، حجم دی امولسی فایر و زمان ماند بر درصد جداسازی آب از نفت استفاده شده است . بر اساس آنالیزواریانس زمان ماند ، دما و حجم دی امولسی فایر بترتیب بعنوان پارامترهای موثر تعیین شدند. مقدار ۲R بالای ۹۹۳۸/۰ تایید می کند که نتایج پیش بینی با دادههای آزمایشگاه کاملا مطابقت دارد. طبق نتایج بدست آمده بالاترین میزان جداسازی آب از نفت خام در شرایط بهینه ، برابر با ۰۸.۹۰% درصد در دمای ۶۰ درجه سانتی گراد، حجم دی امولسی فایر ۵۵۴/۲۷ میکرولیتر در ۵۰ سی سی نمونه و زمان ماند ۵۶/۲ دقیقه به دست می آید.

کلیدواژه ها:

امولسیون آب در نفت ، دی امولسی فایر ، تست بطری ، روش سطح پاسخ ، بهینه سازی