کاهش آلاینده های جوشکاری توسط حالتهای مختلف تهویه

اهداف: با طراحی و نصب سیستم های تهویه صنعتی می توان آلاینده های شیمیایی جوشکاری را در حد آستانه مجاز تماس شغلی کنترل نمود. هدف این مطالعه ارزیابی سیستم های تهویه صنعتی و بررسی تاثیرات آنها بر میزان مواجهه فردی کارگران ایستگاههای جوشکاری به آلاینده های شیمیایی می باشد. روش کار: در این مطالعه میانگین تراکم دمه اکسید آهن، غبار قابل تنفس، منوکسید کربن و ازن در 11 ایستگاه، در چهار حالت مختلف خاموش و روشن بودن سیستم های تهویه عمومی و موضعی، مطابق با روشهای OSHA و NIOSH مشخص گردیدند. همزمان به منظور ارزیابی سیستم های تهویه، سرعت هوا در دهانه هودها و گذر حجمی هوا، فشار استاتیک و سرعت در کانالها اندازه گیری شد و در نهایت با استفاده از نرم افزار SPSS 15 تحلیل آماری صورت گرفت. یافته ها: نتایج به دست آمده نشان داد که میانگین مواجهه شغلی به آلاینده ها در چهار حالت مختلف کاری سیستم های تهویه عمومی و موضعی از نظر آماری دارای اختلاف معنا داری می باشند. سرعت درون کانالها در 8 ایستگاه کمتر از مقدار استاندارد و میانگین نسبت گذر حجمی تهویه موضعی و عمومی به ترتیب 34/7 و 35 درصد مقدار مورد نیاز استاندارد بودند. نتیجه گیری: تهویه موضعی به همراه تهویه عمومی قادر است آلاینده های ناشی از جوشکاری را کاهش دهد.

کلیدواژه ها:

فیوم جوشکاری ، اکسید آهن ، غبار قابل تنفس ، منوکسید کربن ، ازن