اثربخشی یادگیری الکترونیکی بر ک یفیت یادگ یری درس ریاضی دانش آموزان پایه چهارم ابتدایی ناحیه ۱ شهرستان ساری

هدف پژوهش حاضر اثربخشی یادگیری الکترونیکی بر کیفیت یادگیری درس ریاضی دانش آموزان پایه چهارم ابتدایی ناحیه ۱ شهرستان ساری بود. این پژوهش از نظر هدف کاربردی ، روش گردآوری دادهها میدانی و از نظر روش اجرا غیرتوصیفی از نوع شبه آزمایشی (پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل) بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان مدارس ابتدایی ناحیه ۱ شهرستان ساری در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ به تعداد ۴۲۰۰ نفر بودند، که به صورت تصادفی و روش نمونه گیری خوشه ای یک مدرسه انتخاب سپس در یک کلاس ۶۰ نفر از دانش آموزان انتخاب و بعد از اجرا پیش آزمون از بین ۶۰ نفر، ۴۰ نفر که کمترین نمره را کسب کرده بودند، (۲۰ نفر در گروه آزمایش و ۲۰ نفر در گروه گواه) به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری دادهها پرسشنامه استاندارد یادگیری الکترونیکی واتکین و همکاران (۲۰۰۴) و کیفیت یادگیری نیومن (۱۹۹۰) بود. روایی این پرسشنامه توسط متخصصان مورد تایید قرار گرفت ، پایایی از طریق ضریب آلفای کرونباخ (یادگیری الکترونیکی برابر با ۸۹/۰ و کیفیت یادگیری با ۹۰/۰ صدم) محاسبه گردید. برای تجزیه وتحلیل دادهها نیز از بخش توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و استنباطی ( واریانس ، رگرسیون، کولموگروف- اسمیرنوف، کواریانس چندمتغیره (مانکوا) و کواریانس تک متغیره (آنکوا)) با استفاده از نرمافزارهای Spss۲۲ انجام شد. نتایج نشان داد که یادگیری الکترونیکی بر کیفیت یادگیری درس ریاضی دانش آموزان پایه چهارم ابتدایی ناحیه ۱ شهرستان ساری تاثیر دارد. هم چنین نتایج فرضیه -های فرعی نشان داد یادگیری الکترونیکی بر ابعاد کیفیت یادگیری (کیفیت منابع درس، کیفیت محتوا، کیفیت روابط رسمی ، کیفیت روابط غیررسمی ، انعطافپذیری یادگیری ) تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

کیفیت یادگیری ، یادگیری الکترونیکی ، ریاضی .