نقش واسطه ای راهبردهای مقابله ای در رابطه هیجان خواهی و باورهای فراشناختی بارفتارهای پرخطر در دانش آموزان

دوره نوجوانی مرحلهای از رشد که توانایی فیزیکی و حس سرزندگی در نوجوان در بالاترین سطح خود قرار دارد، اما در مقابلبالاترین درصد رفتارهای پرخطر در این دوره است. (بلیکمور و میلز ، ۲۰۱۴ ) رفتارهای پرخطر ، رفتارهایی است که اثراتنامطلوبی بر رشد همه جانبه و سلامتی افراد دارد و می تواند با ایجاد وقفه در رشد یا ایجاد مانع برای تجربیات شاخص گروههمسالان، اثرات نامطلوبی بر افراد به جای گذارد. (کوکوجیویچ، ۲۰۱۹ ) به عبارت دیگر، رفتارهای پرخطر شامل فعالیت هایی درشیوه زندگی است که شخص را در معرض خطر بسیاری از بیماریها و آسیب های جسمی و روانی، قرار می دهد. (چمپیون ۲۰۱۸). در بررسی علل بروز رفتارهای ریسک پذیر، مولفه های زیستی و روانشناختی بسیاری نیز مورد بررسی و آزمون قرار گرفته اند کهیکی از این مولفه ها هیجان خواهی است. ( دلالت گرلنگرودی، ۱۳۹۷ ) هیجان خواهی صفتی است که براساس نیاز تعریف می شود.هیجان خواهی یکی از شایع ترین ویژگی های روان به هیجان ها و تجربه های متنوع، پیچیده، شدید و همچنین تمایل برای انجامرفتارهای مخاطره آمیز جسمانی، اجتماعی، قانونی و مالی تعریف می شود. (رنجبر نوشری، ۱۳۹۲ ) هیجان خواهی یکی ازشایع ترین ویژگی های روانشناختی در گروه سنی نوجوانان است که زندگی فردی، اجتماعی، تحصیلی و حتی آینده شغلی آنهارا دستخوش تغییر قرار داده و ممکن است فرد متناسب با استعداد ذاتی خویش تحول و پرورش نیابد بنابراین گاهی می تواندسلامت روانی افراد را به خطر اندازد. (دلالت گرلنگرودی و همکاران، ۱۳۹۷ ) افراد هیجان خواه فعالیت هایی را ترجیح می دهند که مقدار تحریکشان زیاد باشد مانند انتخاب شغل های مهیج، سوء استفاده از مواد، رانندگی بیپروا و بسیاری رفتارهای پرخطردیگر و... در نتیجه این افراد فعالیت هایی را انتخاب می کنند که دارای برانگیختگی زیاد و خطرناک باشد بنابراین هیجان خواهی با ریسک پذیری ارتباط دارد