تحلیل ساختاری زیست پذیری بافت های فرسوده شهری با تاکید بر شاخص های دوام واحد های مسکونی و نفوذ پذیری معابر (مطالعه موردی: شهرک نیروی انتظامی منطقه ۷ شهرداری شیراز)

امروزه زیست پذیری در بیشتر کشورهای توسعه یافته به عنوان یک اصل راهنما در چارچوب گفتمان پایداری در سیاست گذاری ها و برنامه ریزی شهری گسترش پیدا کرده است. هدف از این پژوهش مطالعه ی نمونه ای، دو شاخص دوام ساختمانی و نفوذپذیری معابر در بافت فرسوده و تاثیر آنها بر زیست پذیری شهری در سطح خردتر از مناطق (محله یا شهرک) در سیستم اطلاعات جغرافیایی است. این مطالعه تاکید بر شاخص های مسکن و محیط زیست شهری دارد.

کلیدواژه ها:

GIS ، نفوذ پذیری ، دوام واحد مسکونی ، زیست پذیری شهری ، منطقه ۷ شهرداری شیراز