بررسی واژه ی " کمان" در غزلیات صائب تبریزی

صائب تبریزی شاعر نامی زبان پارسی است که شهرت خود را تا به این زمان حفظ کرده. وی سبکی را به کمال رساند که چند سده پس از او سبک هندی نامیده شد. صائب تبریزی برجسته ترین شاعر سبک هندی محسوب می شود. هدف پژوهش حاضر، بررسی واژه "کمان" در غزلیات صائب تبریزی است. روش این پژوهش کیفی و برای جمع آموری داده ها از منابع کتابخانه ای استفاده کرده است. داده های این پژوهش نشان می دهد که نازکی خیال و لطافت اندیشه، مضمون سازی های ظریف و معنی های بیگانه در شعر صائب دیده می شود. توانایی صائب در استفاده و به کارگیری هر واژه در جای خود، بر هیچ کس پوشیده نیست. وی با بهره گیری از معانی مختلف کلمات، به هر واژه، جانی دوباره می بخشد. ازجمله واژه مورد بحث در این مقاله، واژه کمان است که بررسی ها نشان داد واژە "کمان" بعنوان یکی از پرکاربردترین واژه های شعر صائب از واژه های با اهمیت و کلیدی غزل صائب بشمار میرود که ۶۱۳ بار در ابیات غزلیات صائب تکرار شده است.

کلیدواژه ها:

صائب تبریزی ، سبک هندی ، واژه کمان ، غزلیات