مروری بر اثرات منفی فقر و ناامنی غذایی بر رشد کودک

این مقاله به اهمیت سه سال نخست زندگی کودکان پرداخته و اهمیت تغذیه کودکان و تاثیرات جانبی بر سلامت و رشد آنان را به واسطه فقر و ناامنی غذایی بررسی میکند. همگام با توجه کارشناسان رشد به اهمیت سه سال نخست زندگی، سرمایه گذاری در موارد آموزش، وابستگی مادر فرزند و تغذیه در سه سال اول زندگی به رسمیت شناخته شده و طرح های تغذیه ای خلاقانه تر برای نابودی چرخه فقر مورد اهمیت قرار گرفته است. در این روند حتی کوچکترین ناامنی غذایی می توانند رشد کودک و پتانسیل یادگیری وی را تحت تاثیر قرار دهد. دیگر پیامد آن جاودان سازی فقر در نسل بعدی است. مفهوم سازی کودک فقیر به لحاظ رشد به عنوان تجسم بی عدالتی به زمینه سازی دو چارچوب ضروری برای مقابله با ناامنی غذایی و رشد کودک کمک می کند: رویکرد قابلیت و چارچوب حقوق بشر. رویکرد قابلیت پویایی هایی که بین فقر و رشد کودکان وجود دارد را به تصویر می کشد که از این طریق فقر را به عنوان محرومیت و گرسنگی را به عنوان یک ناکامی در نظام استحقاقی عنوان می کند. چارچوب حقوق بشر سوء تغذیه و رشد ضعیف کودکان را به عنوان دلایل اخلاقی و حقوقی غیرقابل تحمل بیان نموده و ساختاری را فراهم میآورد که از طریق آن دولت و سایر سازمانهای دولتی می توانند پاسخگوی چنین بی عدالتی باشند. ادغام رویکرد توسعه با حقوق بشر می تواند به بهبود و شکلگیری برنامهریزی، پایش و ارزیابی رشد کودکان در عین پاسخگویی بینالمللی به ارتقاء پتانسیل کودکان منتج شود.

کلیدواژه ها:

امنیت غذایی ، سوء تغذیه ، رشد کودک