مروری بر خواص و کاربرد گرافن اکساید در بسته بندیهای بیوپلیمری فعال زیست تخریب پذیر

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 166

فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

KESHAVARZICONF02_072

تاریخ نمایه سازی: 18 فروردین 1403

چکیده مقاله:

بکارگیری بسته بندی های سنتی بر پایه مشتقات نفتی علیرغم اینکه می توانند الزامات مکانیکی ونفوذ پذیری نسبت به اکسیژن را برآورده کنند، مشکلات عدیده ای را از منظر آلودگی های زیست محیطی ایجادمی کنند. در دهه های اخیر استفاده از بسته بندی های بیوپلیمری زیست تخریب پذیر در غالب بسته بندی فعالبه عنوان جایگزینی یرای بسته بندی های سنتی توسط پژوهشگران مطرح گردیده اند. ب ااین حال این فیلم هایتجزیه پذیر دارای خواص مکانیکی ضعیف و مقاومت نسبتا ضعیفی در برابر نفوذ پذیری به بخار آب و گاز هامی باشند، از این رو با افزودن مواد کمکی و پرکننده ها می توان این نواقص را تا حدی جبران نمود. بدین منظوربکارگیری پرکننده ها در ماتریس های بیوپلیمری می تواند خواص و ویژگی های مورد نظر را در فیلم هایبیوپلیمری برآورده سازد و فیلم هایی با خواص چندگانه تولید نمایند. اخیرا، ادغام مشتقات گرافن در پلیمرهایزیستی به دلیل پتانسیل آن ها برای ارائه خواص مکانیکی، آنتی باکتریال، آنتی اکسیدان و همچنین بهبود خواصنفوذ پذیری به بخار آب و اکسیژن افزایش یافته و توجه پژوهشگران را به خود جلب کرده است. در این مقاله بهبررسی مطالعاتی پرداخته شده که در آن ها از گرافن اکساید به عنوان پرکننده ماتریس های بیوپلیمری استفادهگردیده است. نتایج نشان داده است که استفاده از گرافن اکساید در فیلم های بیوپلیمری علاوه بر افزودن خواصآنتی باکتریال به ماتریس فیلم ها سبب افزایش مقاومت کششی و بهبود خواص نفوذ پذیری گردیده است.

کلیدواژه ها:

گرافن اکساید ، بسته بندی فعال ، بسته بندی زیست تخریب پذیر

نویسندگان

مسعود شایسته کار

دانشجوی کارشناسی ارشد بهداشت و ایمنی مواد غذایی،گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکدهتغذیه و علوم غذایی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.

بهزاد معصومی

دکترای علوم و صنایع غذایی گرایش کنترل کیفی و بهداشتی، گروه علوم و صنایع غذایی،دانشکده تغذیه و علوم غذایی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران.

غزاله صاحب اختیاری

کارشناسی مهندسی بهداشت محیط، گروه بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکیهمدان، همدان، ایران.