بررسی متد الگوی متریک به منظور بومی سازی نمونه جدید برای زنان ایرانی (مطالعه موردی اصفهان)

از مهمترین مباحث در طراحی و دوخت لباس استفاده از شیوه های مناسب رسم الگوی استاندارد آموزشی است. به این منظور شیوه استاندارد آموزشی متریک مورد بررسی قرار گرفته است. هدف اصلی پژوهش دستیابی به طراحی الگو در بالاتنه برای اندام بانوان ایرانی ۲۰ - ۴۵ سال به شیوه استاندارد متریک است. این پژوهش پرسشنامه ای با در نظرگرفتن متغییر های وابسته متریک، بر روی بالاتنه اندام بانوان ایرانی از نظر اندازه های طولی و عرضی بدن و الگو از اساتید مجرب و با تجربه سوالاتی تنظیم شده است. اندازه گیری های جامعه آماری به طور دقیق توسط پژوهشگر در ۱۱ قسمت اندام اندازه گیری شده است. این پژوهش به روش توصیفی – تحلیلی و از نوع میدانی، دارای ماهیت کاربردی است. تجزیه و تحلیل داده ها به صورت توصیفی - استنباطی متناسب با سوال و فرضیه پژوهش استفاده شده است. حجم نمونه به صورت هدفمند و سرشماری از دانشجویان پژوهشگر در سه دانشگاه در استان اصفهان انتخاب شده است. در پایان با توجه به نتایج بدست آمده از تجزیه و تحلیل اندازه های الگوها و نظر اساتید در پرسشنامه، نتیجه گیری کلی با میزان درصد اختلاف در جدول نهایی بیان شده است و الگوی نهایی متریک متناسب با اندام بانوان ایرانی اصلاح شده است.

کلیدواژه ها:

شیوه متریک ، اندازه ، الگو ، بالاتنه ، بانوان ایرانی