شناسایی و دسته بندی ادعاهای پیمانکاری و بررسی جایگاه آنها از منظر قانون

صنعت ساخت مستعد ادعاها و دعاوی دادگاهی است تعارض بین طرفین درگیر در پروژه می تواند. ناشی از تفسیر سلیقه ای قراردادها شرایط کارگاهی پیش بینی نشده درخواست های تغییر توسط مشتری، سرعت بخشیدن یا تعلیق کارها و ... باشد. دعوا عملی تشریفاتی است که به منظور ثبت حقی که مورد انکار و تجاوز واقع شده است انجام می شود. آنچه یک ادعا را از یک «تغییر» متمایز می کند وجود توافق میان طرفین است. اگر توافق حاصل شود آنگاه ادعا از بین رفته و به یک تغییر تبدیل می شود. در غیر این صورت باید از طریق مذاکره میانجیگری داوری و در مرحله آخر دادخواهی عدم توافق را حل کرد روند دادخواهی بسیار گران است. طرفین درگیر سعی می کنند تا با کم کردن تعارضات از استفاده ناکارا از منابع و هزینه های بیشتر از طریق توافق جلوگیری کنند و از آسیب به اعتبار خود پیشگیری کنند. فرایند ساخت متاثر از عوامل غیرقابل پیش بینی متعددی است که منجر می شود پروژه به سختی در محدوده تعیین شده زمانی و هزینه ای خاتمه یابد. بنابراین اکثرا پروژه ها متحمل تاخیرات و هزینه های اضافی هستند. همین امر زمینه ساز بروز دعاوی از سوی طرفین درگیر پروژه است. منابع بروز اختلافات در پروژه بسیارند آگاه بودن از این منابع و مشکلات بالقوه پیش رو می تواند به کارفرماها پیمانکاران و مشاوران در اجتناب و یا کاهش ادعاها و اختلافات یاری رساند. دست اندر کاران صنعت ساخت می توانند از نتایج این تحقیق برای کاهش ادعاها و پرهیز از اختلافات ممکن بهره برده و خود را برای مواجهه با مشکلات بالقوه ای که منجر به بروز دعاوی می شوند، آماده سازند. هدف از انجام این مقاله شناسایی منشاهای رایج بروز ادعا در پروژه و ادعاهای مربوط به هر یک از این عوامل در قراردادهای متعارف می باشد. در ابتدا داده های مربوط به ادعاهای استخراج شده از شرایط عمومی پیمان و شرایط ساخت فیدیک مورد مقایسه قرار خواهند گرفت. سپس نتایج نظرسنحی و ادعاهایی که بالای ۵۰ خبرگان آن ها را قابل طرح دانسته اند ارائه شده و به مقایسه ادعاهای پنج گانه خواهیم پرداخت.

کلیدواژه ها:

ادعاها و دعاوی دادگاهی ، قراردادهای متعارف ، ادعاهای خسارتی ، مسئولیت قراردادی و غیر قراردادی