بررسی مقدار بهینه میکروسیلیس در مقاومت فشاری و نفوذپذیری بتن با رده های مقاومتی C۲۵ و C۳۰ در شرایط محیطی تونل انتقال انرژی

هدف از این پژوهش بررسی تاثیر میکروسیلیس در کاهش نفوذپذیری بتن و در نتیجه تامین دوام آن در شرایط محیط تونل آنرژی می باشد. به منظور بررسی طرح اختلاط بتن با نفوذپذیری کم برای پروژه تونل آنرژی جهت تامین دوام مورد نیاز با توجه به شرایط محیطی خورنده داخل خاک طرح های شاهد با رده های مقاومتی C۲۵ و C۳۰ با نسبت آب به سیمان ۰/۴۵ و اسلامپ ۲۰±۹۰ میلی متر زده شد و سیس از میکروسیلیس با درصدهای ۵ تا ۸ درصد استفاده گردید. از هر طرح اختلاط پس از انجام آزمایش اسلامپ، ۲ نمونه جهت تعیین مقاومت فشاری در سن ۲۸ روزه و ۳ نمونه جهت تعیین نفوذ پذیری، نمونه برداری گردید. نتایج حاصل از آزمایش ها نشان می دهد که افزودنی میکروسیلیس سبب کاهش میزان نفوذپذیری و افزایش مقاومت فشاری بتن می شود. همچنین مقدار بهینه میکروسیلیس برای تامین دوام بتن در شرایط محیطی که بتن در تماس مستقیم با خاک حاوی کلرید می باشد. ۵ درصد وزنی سیمان است.

کلیدواژه ها:

تونل انتقال انرژی ، نفوذپذیری ، دوام بتن ، میکروسیلیس ، مواد خورنده ، مقاومت فشاری