شناسایی و ارزیابی عوامل موثر بر شکل گیری اسکان غیررسمی (مطالعه موردی شهرستان اسلامشهر)

اسکان غیررسمی که با عناوینی همچون حاشیه نشینی ، زاغه نشینی،کپرنشینی و.... نیز مترادف گردیده است، از پیامدهای نامطلوب شهرنشینی در جهان معاصر به ویژه نتیجه صنعتی شدن شتابان و نابرابری های منطقه ای است که عدم توازن و نابرابری سطح زندگی در روستا و شهر خود باعث حاشیه نشینی می شودهدف این پژوهش به بررسی وتحلیل عوامل موثر درپیدایش وگسترش اسکان غیر رسمی در شهرستان اسلامشهر می پردازد. رو ش این پژوهش از روش تحقیق توصیفی- تحلیلی است، برای گردآوری اطلاعات موردنیاز از روش کتابخانه ای،اسنادی ، میدانی ابزار پرسشنامه، مصاحبه و مشاهده بهره گرفته شده است. نوع نمونه گیری دراین تحقیق تصادفی بوده است برای تجزیه وتحلیل وپردازش داده ها ازنرم افزا ر Spss Excel, و نرم افزار GIS استفاده شده است.حجم نمونه پژوهش بر اساس فرمول کوکران برابر با ۲۶۸ نفر است.با استفاده از آماره های استنباطی ضریب همبستگی پیر سون ، فریدمن ، آزمون خی دو ، آنالیز واریانس به تحلیل داده های پژوهش پرداخته شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که عوامل اقتصادی در گسترش و تشدید اسکان غیررسمی تاثیرگذار بوده است و توسعه بی رویه کالبدی و جمعیتی به اسلامشهر با مهاجرت های صورت گرفته به این شهر مرتبط بوده است و این مهاجرت ها به دلیل مسکن ارزان و بدست آوردن شغل و درآمد بالا در این شهر پیوند داشته است که لازم است در برنامه ریزی های آتی شهر به این مقوله ها عنایت بیشتری شود. عوامل موثر در پیدایش وگسترش اسکان غیر رسمی درشهرستان اسلامشهر، مهاجرت، بی کاری،کمبود درآمد، ارزانی زمین و مسکن و.... بوده است. که اولین عامل حاشی هنشینی در اسلامشهر اقتصاد و بعد از آن دلایل فرهنگی و اجتماعی است تعداد افراد وخصوصیات آنها در حاشیه ها متفاوت است.

کلیدواژه ها:

اسکان غیر رسمی ، توانمندسازی ، ساماندهی ، اسلامشهر