بررسی ارائه خدمات رفاهی درجاده های بین شهری درقالب مجتمع های خدماتی – رفاهی بین راهی

هنگامی که سخن ازبررسی جایگاه مجتمع های خدماتی – رفاهی بین راهی ازدیدگاه برنامه ریزی شهری ومنطقه ای به میان می آید، باید به این نکته توجه داشت که نقش این مجتمع ها ونحوه خدمات رسانی آنها فقط به رهگذران جاده ها منحصرنمی شود، به عبارت دیگر نباید جاده ومجتمع های خدماتی – رفاهی بین راهی را به طورمجزا ازمنطقه ای که درآن استقرار یافته اند، درنظرآورد بلکه باید تبادلات متقابل جاده ها ومجتمع ها را با اندام ها وحوزه های منطقه ای آنها ازابعاد مختلف اقتصادی، بازرگانی ، اجتماعی ، فرهنگی ، سیاسی ، دفاعی ، کالبدی وزیست محیطی مورد بررسی قرارداد زمانی که این ابعاد مورد توجه قرارگیرد، آنگاه وایجاد ارتباط منطقی بین » توسعه پایدار « هدف غایی ونهایی برنامه ریزی شهری ومنطقه ای که همانا نیل به انسان و محیط است تححق خواهد یافت لذا باید بدین نکته اشاره داشت که در بررسی جایگاه مجتمع های خدماتی – رفاهی بین راهی علاوه برخدمات رسانی به رهگذران جاده ها ، اهداف مهم دیگری نظیرتداوم رشد وتوسعه، حفاظت محیط زیست وعدالت اجتماعی برای منطقه وساکنان آن مدنظراست .

کلیدواژه ها:

خدمات رفاهی ، مجتمع های خدماتی