خودکارآمدی تحصیلی و پیامدهای آن در مدارس

باور داشتن به تواناییهای خود نیز مطابق نتایج پژوهش های پیشین عامل اساسی در پیشرفت برای تکالیف تحصیلی است. بعبارتی خودکارآمدی اطمینان به توانایی خود در کنترل افکار، احساسات و فعالیت هاست و بنابراین روی پیامد اعمال موثر است. انجام وظایف از سوی دانش آموزان مختلف با مهارت های مشابه در موقعیت های متفاوت به صورت ضعیف، متوسط و یا قوی و یا توسط یک فرد در شرایط متفاوت به تغییرات باورهای خودکارآمدی آنان وابسته است. ازینرو هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی خودکارآمدی تحصیلی و پیامدهای آن در مدارس بود. روش پژوهش حاضر توصیفی تحلیل و از نوع مروری و کتابخانه ای می باشد . در واقع در این پژوهش، پژوهشگر یافته های کتابخانه ای و میدانی را گردآوری نموده و در نهایت نتیجه گیری و جمع بندی نموده است. نتایج با جمع بندی پژوهش گر از اسناد نشان داد خودکارآمدی، افراد را قادر می کند تا با استفاده از مهارتها در برخورد با موانع، کارهای فوق العاده ای انجام دهند. در واقع، باورهای خودکارآمدی، گونه ای از خودارزیابی در مورد شایستگی ها است که باورهای فرد در مورد این توانایی، او را در سازماندهی فعالیت هایش برای رسیدن به هدف هایش کمک می کند. افراد با خودکارآمدی بالا، برای دستیابی به هدف های خود، انگیزه زیادی دارند و به جای تمرکز بر شکست ها و نقطه های ضعف خود، بر ویژگی های مثبت و موفقیت ها تمرکز دارند. هنگامی که افراد بر این باور باشند که قابلیت ها و توانایی های لازم برای انجام کار یا فعالیتی را دارند، برای انجام آن تکلیف، وقت بیشتری صرف کرده و در نهایت به یافته های بهتری دست پیدا خواهند کرد

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی ، خودکارآمدی تحصیلی ، مدارس ، پیامد.