بررسی رابطه روش شاگرد محور و رشد و پرورش خلاقیت دانش آموزان

هدف از این پژوهش بررسی رابطه روش شاگرد محور و رشد و پرورش خلاقیت دانش آموزان می باشد. این تحقیق با روش تحلیل محتوا و با رویکرد کیفی و به صورت علمی مروری انجام گرفته است و از طریق مطالعه کتابخانه ای- اسنادی بوده است . روشهای تدریس دانش آموزمحور با تمرکز بر نقش فعال دانش آموزان در فرآیند یادگیری، توانایی های تفکری آنها را تقویت می کنند. این روشها به دانش آموزان امکان می دهند تا درک عمیق تری از مفاهیم آموزشی داشته باشند و توانمندیهای تفکری خود را بهبود بخشند. همچنین ، این روشها تاثیرات مثبتی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان داشته و آنها را برای مواجهه با چالش های تحصیلی آماده می سازند. علاوه بر پیشرفت تحصیلی ، روش های تدریس دانش آموزمحور نقش مهمی در توسعه خلاقیت دانش آموزان ایفا می کنند. این روشها به دانش آموزان این امکان را می دهند که تفکر نوآورانه و ابتکاری را تجربه کرده و ایدهپردازی را ترویج کنند. توانایی های خلاقیتی دانش آموزان تحت تاثیر مثبت این روشها قرار می گیرد. امروزه جامعه بیش از هر زمان دیگری به افراد هوشمند و خلاق نیاز دارد. به همین دلیل در شرایط کنونی مسئله خلاقیت از مهم ترین مسائل در قلمرو روانشناسی آموزشگاهی است . خلاقیت ها، یک فرایند ذهنی است که به وسیله آن یک فرد، انگارهی جدید یا دست آوردههای نوین می آفریند و یا انگارهها و دست آوردههای موجود خود را به گونه ای بازترکیب می کند که برای خودش جدید است . بدیهی است شناخت و بهره گیری از روش های نوین تدریس از مسائل بسیار مهمی است که باید به آن همت گماشت و کلاس های درسی را از کهنگی گذشته بیرون آورد و از حالت کلیشه ای و شفاهی به سمت روش های نوین سوق داد

کلیدواژه ها:

روش تدریس ، خلاقیت ، معلم ، دانش آموز ، آموزش