اثربخشی آموزش راهبردهای یادگیری خودگردان بر خودتنظیمی دانش آموزان مقطع پایه ششم ابتدایی شهرستان خفر

هدف پژوهش حاضر اثربخشی آموزش راهبردهای یادگیری خودگردان بر خودتنظیمی دانش آموزان پایه ششم ابتدایی شهرستان خفر بود. پژوهش از نوع کاربردی؛ از نظر نوع پژوهش نیمه آزمایشی و از نظر شیوه جمع آوری اطلاعات در زمره تحقیقات میدانی است . جامعه آماری این پژوهش را دانش آموزان پایه ششم ابتدایی شهرستان خفر در سال تحصیلی ۱۴۰۳- ۱۴۰۲ تشکیل دادند که بر اساس آمار ارائه شده از سوی واحد آموزش متوسطه اداره آموزش و پرورش تعداد آنها ۳۰۰ نفر بود. حجم نمونه با استفاده از رابطه کوکران و کاکس در این پژوهش ۱۶۸ (که با توجه به حداقل نمونه در پژوهش های تحلیل مسیر) تعداد نمونه به ۱۷۰ نفر ارتقاء داده شد. شیوه نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای بود. ابزارهای جمع آوری اطلاعات بسته آموزشی راهبردهای یادگیری خودگردان، پرسشنامه خودتنظیمی بوفارد و همکاران (۱۹۹۵، به نقل از کدیور، ۱۳۸۰) بود. جهت تجزیه و تحلیل دادهها، پس از سنجش نرمالیته دادهها برای آزمون مدل مفهومی پژوهش از همبستگی و رگرسیون گام به گام جهت آزمون فرضیات و صحت مدل و برای انجام آزمونهای فوق از نرم افزار SPSS استفاده شد. نتایج نشان داد آموزش یادگیری خودتنظیمی با به کارگیری راهبردهای شناختی و فراشناختی و همچنین راهبردهای مدیریت مناسب منابع ، سعی در افزایش یادگیری و درک و تمرکز دانش آموزان دارد؛ از این رو موجب بهبود پیشرفت تحصیلی دانش آموزان می گردد.

کلیدواژه ها:

یادگیری خودگردان ، خودتنظیمی ، دانش آموزان