مطالعات تطبیقی و ارزشیابی آموزشی

هدف این پژوهش بررسی مطالعات تطبیقی و ارزشیابی آموزشی است . امروزه ارزشیابی در سازمان های آموزشی بازوانی قوی برای مدیران و معلمان است و تصمیم گیری درباره متوقف کردن، ادامه ، تغییر و بهبود برنامه های آموزشی به کمک ارزشیابی امکان پذیر خواهد بود. اساس و پایه مشکلات و مسائل نظام آموزشی ایران، ضعف یا نبود ارزشیابی مطلوب و عدم توجه به اصول ارزشیابی است . عاملی که کیفیت اثربخشی جریان آموزشی را مشخص می کند ارزشیابی است . ، آموزش تطبیقی خود به مطالعه سیستم های آموزشی مختلف و اغلب متضاد با دیدگاه درک شباهت ها و تفاوت ها اشاره دارد. این مطالعه به بررسی این موضوع می پردازد که چرا سیستم های آموزشی (ساختار، سازمان، برنامه های درسی و تامین مالی ) و فرآیندها متفاوت هستند و چگونه آموزش با عوامل و نیروهای اجتماعی گسترده تر ارتباط دارد. روش این پژوهش کیفی تحلیلی است . این پژوهش به دنبال بررسی سوالاتی از جمله این که مطالعه تطبیقی چیست ؟ روشهای ارزیابی بر اساس دو پارادایم تفکر چگونه است ؟ ارزشیابی انصاف و عدالت چگونه است ؟ مطالعات تطبیقی چه مزایا و معایبی دارد؟ مطالعات تطبیقی چه اهدافی را دنبال می کند؟ آموزش تطبیقی و جهانی شدن چگونه است ؟ می باشد. نتایج بیانگر آن است که ارزشیابی برای بهبود مستلزم گنجاندن بازیگرانی مانند معلمان در فرآیند توسعه و بهبود مدرسه است . در نتیجه ، برای مثال، گنجاندن آموزش ارزشیابی در آموزش اولیه معلمان در کنار توسعه مهارت های پژوهشی مناسب است . به طور مشابه ، انتظار می رود آمادگی برای تبدیل شدن به یک رهبر مدرسه شامل رهبری آموزشی با تاکید بر مکانیسم های بازخورد باشد. گروههای خاصی مانند بازرسی ها نیز در موقعیت خوبی برای مشارکت در مدلسازی و انتشار عملکرد خوب در زمینه هایی مانند ارزیابی مدرسه و ارزیابی معلمان هستند.

کلیدواژه ها:

آموزش ابتدایی ، مطالعات تطبیقی ، ارزشیابی آموزشی .