بررسی رابطه ی استفاده از تلفن همراه و کاهش اشتیاق به تحصیل با نقش میانجی خود تنظیمی در میان دانش آموزان مقطع ابتدایی استان همدان

فناوری تلفن همراه پدیده جهانی است که به سرعت در حال رشد و پیشرفت است . به طوریکه تعداد مشترکین تلفن همراه در برخی از کشورها از شمار جمعیت آنها فراتر رفته است . امروزه، این فناوری مفهومی فراتر از یک وسیله ارتباطی صرف به شمار رفته و بخش جدایی ناپذیری از زندگی انسان ها را شامل می شود لذا هدف اصلی این مقاله بررسی رابطه ی استفاده از تلفن همراه و کاهش اشتیاق به تحصیل با نقش میانجی خود تنظیمی در میان دانش آموزان است .پژوهش ازنظر هدف کاربردی بود که به روش همبستگی با استفاده از رگرسیون چندگانه انجام شد. جامعه ی آماری این پژوهش شامل تمام دانش آموزان مقطع ابتدایی استان همدان بود که با روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای ۲۶۴ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند ابزار گردآوری دادهها پرسشنامه بود. دادهها از طریق همبستگی و روش رگرسیون چندگانه با نرمافزار ایموس و. Spssمورد بررسی و تحلیل قرار گرفتند بر اساس یافته ها نتیجه گیری می شود که می توان از روی مولفه های استفاده از تلفن همراه میزان کاهش اشتیاق به تحصیل و خود تنظیمی را پیش بینی کرد به عبارتی با توجه به ضرایب رگرسیون مفید بودن محتوای درک شده از استفاده از تلفن همراه بیشترین تاثیر را بر کاهش اشتیاق به تحصیل دارد و سازگاری با استفاده از تلفن همراه بیشترین تاثیر را بر خود تنظیمی دارد.

کلیدواژه ها:

تلفن همراه ۱ ، اشتیاق به تحصیل ، خود تنظیمی