گروه بندی توانایی ها و پیشرفت دانش آموزان در مدارس ابتدایی

این مقاله به بررسی تاثیر گروه بندی توانایی بین کلاسی و درون کلاسی بر پیشرفت دانش آموزان مقطع ابتدایی می پردازد. تکنیک مرور ترکیب بهترین شواهد ویژگی های بررسی فرا تحلیلی و روایتی را ترکیب می کند. به طور کلی ، شواهد از انتفال دانش آموزان به کلاسهای مستقل بر اساس توانایی پشتیبانی نمی کنند . متوسط ، اما گروهبندی طرحهایی که شامل تکالیف مقطعی برای موضوعات انتخابشده است می تواند پیشرفت دانش آموز را افزایش دهد. تحقیقات به ویژه از طرح جاپلین ، گروهبندی توانایی های متقابل فقط برای خواندن پشتیبانی می کند. گروه بندی توانایی های درون کلاسی در ریاضیات نیز از نظر آموزشی موثر است . تجزیه و تحلیل اثرات روشهای گروه بندی جایگزین نشان می دهد که گروهبندی توانایی زمانی بیشترین تاثیر را دارد که فقط برای یک یا دو موضوع انجام شود، در حالی که دانش آموزان بیشتر روز در کلاسهای ناهمگن باقی می مانند. زمانی که ناهمگونی دانش آموز در یک مهارت خاص را به شدت کاهش می دهد. هنگامی که تکالیف گروهی اغلب مورد ارزیابی مجدد قرار می گیرند. و زمانی که معلمان سطح و سرعت آموزش را با توجه به تعداد دانش آموزان تغییر می دهند.

کلیدواژه ها:

گروه بندی توانایی ها ، پیشرفت دانش آموزان مقطع ابتدایی ، مدارس ابتدایی ، ، دانش آموزان.