بررسی تاثیر وضعیت اقتصادی خانواده بر نگرش تحصیلی دانش آموزان با نقش میانجی باورهای خود کارآمدی در میان دانش آموزان مقطع ابتدایی ایلام

موفقیت و پیشرفت تحصیلی به دیدگاه و نوع نگاه یاددهندگان و یادگیرندگان نسبت به تحصیل و درس وابسته است. وجود نگرش و یا تجربه های ناخوشایند قبلی در دانش آموزان در طول فرایند یادگیری و مدرسه و طی سالهای متمادی باعث شکل گیری باورها و نگرش های تلخ و منفی در آنان گردیده و حالت انزوای از درس و تحصیل و اجتناب از آنها در فرد شکل می گیرد. از این رو هدف این پژوهش مدل یابی ارتباط موقعیت اجتماعی - اقتصادی با نگرش تحصیلی با نقش میانجی باورهای خود کارآمدی در میان دانش آموزان مقطع ابتدایی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل همه ی دانش آموزان مقطع ابتدایی ایلام در سال تحصیلی ۰۳-۰۲ است که شامل ۱۸۴۷ دانش آموز است. از طریق جدول مورگان ۳۰۴ نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه استفاده شد. نتایج حاصل نشان داد وضعیت اقتصادی خانواده تاثیر زیادی بر نگرش دانش آموزان به تحصیل دارد و همچنین داد باورهای خود کارآمدی نمیتواند به عنوان متغیر میانجی بین موقعیت اجتماعی اقتصادی و نگرش تحصیلی باشد.

کلیدواژه ها:

موقعیت اجتماعی - اقتصادی باورهای خود کارآمدی ، نگرش تحصیلی