خشونت در فضای مدارس

متخصصان زمانی خشونت در مدارس ]۱[ را این گونه تعریف می کردند: » جرمی جدی (یعنی قتل ، تجاوز، ضربوشتم ، دزدی و سرقت ) که در محیط مدرسه رخ می دهد.« بااین حال، زمانی که آگاهی اجتماعی و سیاسی بادقت بیشتری بر کاوش پدیده خشونت در مدارس تمرکز کرد، تعریف خشونت در مدارس نیز گسترده تر شد. این تعریف گسترشیافته ، بر پژوهش هایی تکیه دارد که به دلیل بسیار پایین بودن آستانه آسیب در کودکان نسبت به بزرگسالان رخ می دهد. کودکان در قیاس با بزرگسالان، بلوغ عاطفی و توانایی جسمی کمتری برای دفاع از خودشان دارند و این سبب می شود که نسبت به صدمات عاطفی ، ذهنی و جسمی آسیب پذیرتر باشند؛ بنابراین ، کمترین مواجهه با خشونت در محیط مدارس، چه بسا اثرات زیان آور ماندگاری بر رشد کودک داشته باشد. آزار همسالان (جسمی و کلامی )، آزار جنسی ، زورگویی و ترس، مدتها هنجارهای فرهنگی پذیرفته شده در مدارس بودند. بااین حال، این باور که این رفتارها بخشی عادی از »تجربه تحصیل « است ، رفته رفته دست خوش تردید و چون و چرا شده است .خشونت برای دانش آموزانی که در مدرسه قربانی آن می شود، برآمدهای زیانباری در زمینه رشد و پیشرفت آموزشی به همراه دارد. مواجهه با خشونت در مدارس، با کاهش موفقیت آموزشی ، سلامت روان، رشد عمومی نوجوانان و دلبستگی به مدرسه همبسته است و بر کل فرایند آموزشی و نیز مسیر زندگی دانش آموز اثر منفی می گذارد. ترکتحصیل ، خودکشی ، مصرف مواد مخدر، روی آوردن به بزهکاری و رفتار مجرمانه در بزرگسالی ، جملگی با خشونت در مدرسه همبسته اند؛ زیرا خشونت در مدارس به شدت به برآمدهای آموزشی و زندگی دانش آموز آسیب می زند؛ نیل به فهمی از عوامل فردی و محیطی در مدارس که دانش آموز را کم وبیش نسبت به خشونت در مدرسه ، آسیب پذیر می سازد، مهم است .

کلیدواژه ها:

خشونت ، دانش آموز ، مدرسه ، اجتماع ، تحصیل .