بررسی تحلیلی راهبردها و برنامه ریزیهای آموزش و پرورش در جهت کاهش اسیبهای اجتماعی در مدارس

امروزه بسیاری از والدین میدانند که آموزش مهارتهای زندگی در سالهای اولیه فرزندانشان بسیار حائز اهمیت است . یکسری ازرویدادها در زندگی وجود دارد که باید کودکان در سنین پایین با آنها آ شنا شوند که در بزرگ سالی دچار م شکل ن شوند. از جمله رویدادها ، تحمل کردن بسیاری از مشکلات زندگی ساختن یک زندگی هدفمند، منعطف در برابر فشارهای زندگی ، برقراری ارتباط با افراد جامعه مدیریت کردن بحرانهای زندگی و از پس مسئولیتهای فردی و اجتماعی در زندگی خود برآمدن و...... همان طور که می دانیم در برهه های مختلف زندگی با مشکلات زیادی روبرو میشویم که بهتر است از کودکی با بخشی از این مشکلات آشنا شوند تا در بزرگسالی دچار یاس و نا امیدی نشوند با آموزش چنین مهارتهایی کودکان یاد میگیرند در بزرگسالی با مواجهه رویدادهای مختلف بهترین عکس العمل را از خود نشان دهند عقاید طرز فکر و عادتی که فرد در کودکی با آنها مواجهه می شود به او کمک می کند که در بزرگسالی چگونه رفتار کند که سبب شکست با موفقیت آن فرد شود. در چهار دهه اخیر آموزش مهارت های زندگی به کودکان مورد توجه ویژه ای در جهان قرار گرفته است . اما در کشور ما میتوان گفت تقریبا یک دهه است که بر روی آن کار شده است . مهارت های ویژه ای که در ایران بیشتر به آن می پردازند عبارت است از مهارت تفکر خلاقانه مهارت تصمیم گیری مهارت حل م سائل مهارت ارتباط موثر با دیگران مهارت چگونگی مقابله با استرس مهارت چگونگی مقابله با هیجانها مهارت همدلی کردن با اطرافیان مهارت آگاهی کامل از شخصیت خود و...... هدف اصلی آموزش مهارت ها به فرد تغییر رفتار و یادگیری بهترین عکس العمل در مواجهه با مشکلات ا ست فرد ممکن ا ست در طول دوره های مختلف زندگیش آگاهیهای زیادی نسبت به بسیاری از مسائل کسب کند ولی ممکن ا ست تغییر رفتار را به طور جدی آموزش ندیده با شد. به طور مثال فرد از مضرات مصرف سیگار، قلیون و دخانیات آگاهی نسبی دا شته با شد و حتی آگاهی از کاهش و ترک کردن مصرف دخانیات داشته باشد ولی آموزش لازم برای استفاده نکردن از آن ( تغییر رفتار ) را نداشته باشد.

کلیدواژه ها:

اسیبهای اجتماعی ، امنیت اجتماعی ، آموزش و پرورش