اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد(اکت ) بر خودانسجامی و خودمهارگری معلمان زن مقطع ابتدایی سبزوار

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد(اکت ) بر خودانسجامی و خودمهارگری معلمان زن مقطع ابتدایی سبزوار انجام شد. مطالعه حاضر از نوع نیمه آزمایشی با گروه کنترل و طرح پیش آزمون و پس آزمون بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه معلمان زن ابتدایی شهر سبزوار به تعداد ۸۸۰ نفر شکیل دادند. نمونه آماری تعداد ۴۰نفر بود که به صورت هدفمند انتخاب و سپس نمونه آماری در دو گروه آزمایشی و گروه کنترل به صورت تصادفی جایگزین شدند. پس از تعیین گروههای مورد نظر، از هر دو گروه پیش آزمون گرفته شد. آنگاه گروه آزمایش ، آموزش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد(اکت ) را به صورت گروهی ، طی ۸ جلسه ، هر هفته ۲ جلسه ۹۰دقیقه ای ، دریافت کرد و گروه کنترل در لیست انتظار باقی ماند. بعد از اتمام برنامه ، مجددا از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. ابزارهای مورد استفاده شامل مقیاس انسجام خود قربانی ، واتسون و هرگیس (۲۰۰۸)و خودمهارگری تانجنی ، بامیستر و و بون(۲۰۰۴)، بود. دادههای جمع آوری شده با استفاده از روشهای آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (تحلیل کواریانس تک متغیره و چند متغیره) با کمک نرمافزار SPSS ویراست ۲۴ تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد(اکت ) بر خودانسجامی و خودمهارگری و (مولفه های آن ها) معلمان زن ابتدایی شهر سبزوار موثر بود(۰۵/۰.(p<

کلیدواژه ها:

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد(اکت ) ، خودانسجامی ، خودمهارگری