بررسی تاثیرعملکرد فعالیت های فرهنگی واجتماعی در یادگیری وتربیت فرگیران

خانواده اولین و مهمترین عامل جامعه پذیری فرد محسوب می شود و مدرسه دومین نهادی است که این مهم را بر عهده می گیرد. البته مفهوم تربیت اجتماعی از قلمرو نهادهای رسمی مثل خانواده و مدرسه فراتر می رود و مطبوعات، رادیو و تلویزیون و تجارب شخصی را نیز شامل می شود و میدان گسترده تری می یابد. تربیت جامعه هیچگاه به عهده شانس یا اتفاق نیست . برای تربیت باید برنامه داشت و از روی احتمال، یک جامعه به رشد و بالندگی نمی رسد؛ دنیای امروزی دنیای جدیدی است که مستلزم تربیت است با روشهای قدیمی و گذشته نمی توان بچه های امروزی را برای نسل آینده تربیت کردیک واقعیت روانی و تربیتی این است که انسان ها، چه به صورت فردی و چه به صورت جمعی ، با داشتن آرمان های عالی و اهداف بزرگی که از محدوده مسایل عادی و روزمره فراتر می روند و در سایه میل و کششی درونی به سوی کمال، همه نیروهای خود را به کار می اندازد و از همه امکانات خویش استفاده می کنندنظام آموزش و پرورش در کنار فعالیت های رسمی باید به فعالیت های تربیتی و اجتماعی نیز بپردازد تا دانش اموزان از این طریق در ابعاد تربیتی و اجتماعی نیز تقویت شده و تغییر یابند. چنانچه هدف آموزش و پرورش صرفا به آموزش منحصر شود، دانش اموزان فقط به محفوظات و دانش و اطلاعات تجهیز می شوند و وارد جامعه می شوند.در چنین حالتی نهاد آموزش و پرورش به اهداف خود نمی رسد و جامعه نیز به حالت مطلوب خود نخواهد رسید.به همین دلیل در کنار فعالیت های رسمی ، باید فرصت هایی در اختیار دانش آموزان قرار گیرد و ابعاد تربیتی و اجتماعی ، رشد علایق ، استعداد ها و توانمندیهای آنها برای یک زندگی شایسته شغلی و اجتماعی تقویت شوند.هدف اساسی همه ی فعالیت های تربیتی و اجتماعی در مدرسه این است که انگیزه ها و محرک های لازم برای ادامه ی رشد و تکامل طبیعی و سالم دانش آموزان فراهم شود و امکان کسب دانش و مهارت های ضروری و ارزش های مطلوب برای بهرهمندی از زندگی سالم اجتماعی مهیا شود.

کلیدواژه ها:

عملکرد ، تاثیر ، فعالیت ، فرهنگ ، یادگیری ، فراگیر