بررسی تاثیر بازی های کلاسی بر باور های خود کارآمدی با نقش میانجی سلامت روان در میان دانش آموزان ابتدایی استان همدان

بازی، آموزش است و کودک از طریق بازیها مهارتهای گوناگونی کسب میکند. بازی، بهترین وسیلهای است که از طریق آن میتوان بسیاری از مفاهیم را آموزش داد هدف این پژوهش مدل یابی ارتباط تاثیر بازی های کلاسی بر باور های خود کارآمدی با نقش میانجی سلامت روان در میان دانش آموزان مقطع ابتدایی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل همه ی دانش آموزان مقطع ابتدایی استان همدان در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ است که شامل ۱۸۴۷ دانش آموز است . از طریق جدول مورگان ۳۰۴ نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری دادهها از پرسشنامه ی سلامت روان ، پرسشنامه خودکارآمدی شرر (۱۹۸۲)استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل مسیر نشان داد که هرچند کل مدل از برازش نسبی برخوردار بود و ضرایب همبستگی از بازی های کلاسی به سوی باور های خودکارآمدی معنی دار بود و بازی های کلاسی میتواند خودکار آمدی و سلامت روان دانش آموزان را بهبود بخشد.

کلیدواژه ها:

باور های خود کارآمدی ، سلامت روان ، بازی های کلاسی