بررسی تاثیر روش تدریس فعال(همیاری ) در وضعیت تحصیلی و تربیتی دانش آموزان دوره ابتدایی

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر روش تدریس فعال(همیاری ) در وضعیت تحصیلی و تربیتی دانش آموزان دوره ابتدایی است . این تحقیق با روش تحلیل محتوا و با رویکرد کیفی و به صورت علمی مروری انجام گرفته است و از طریق مطالعه کتابخانه ای - اسنادی بوده است . روش تدریس همیاری موجب افزایش رغبت ، علاقه و انگیزه دانش آموزان برای یادگیری می شود، زیرا در این روش کلاس از حالت خشک و معمول خارج می شود و به یک صحنه تفریحی تبدیل می شود و طراوت ذهنی خاصی بین دانش آموزان ایجاد می شود که در یادگیری بسیار مهم و با اهمیت است . در روش تدریس همیاری ، دانش آموزان در قالب گروههای کوچک فرصت می یابند که از طریق صحبت کردن، کارکردن با دانش آموز دیگر، توضیح دادن، ارزیابی کردن و ارزیابی شدن امکان بیشتری برای برقراری ارتباط با همکلاسهای خود را پیدا کنند. در نتیجه دانش آموزانی که از طریق آموزش فعال به یادگیری می پردازند نه تنها بهتر یاد می گیرند بلکه از تجربه یادگیری خود لذت بیشتری هم می برند و با دیگران تعامل و ارتباط بیشتری بر قرار می کنند.

کلیدواژه ها:

روش تدریس ، همیاری ، روش تدریس فعال ، تدریس مشارکتی ، دانش آموز ابتدایی