ارزیابی پردازش زمانی شنوایی در کودکان مبتلا به لکنت رشدی

هدف: لکنت یک اختلال رشدی تولید گفتار با طبیعتی پویا و چندعاملی است . نظریات علمی نقش اختلال پردازش شنیداری را در لکنت توضیح داده اند. بررسی پردازش شنیداری در لکنت ، رهنمونهایی در ارتباط با سازوکارهای لکنت به دست خواهد داد. جزئیات پردازش شنوایی پایه در کودکان دچار لکنت ۱ (CWS) همچنان نامعین است . این مطالعه درصدد بررسی پردازش زمانی شنیداری ۲ (ATP) در کودکان دچار لکنت و رابطه ی آن با شدت لکنت می باشد.روشها: شرکت کنندگان این مطالعه مقایسه ای مقطعی ، ۵۴ کودک دچار لکنت و ۶۳ کودک فاقد لکنت ۳ (CWOS) بودند. تمامی کودکان بین سنین ۷ تا ۱۲ سال قرار داشتند. قابلیت پردازش زمانی شنیداری شرکت کنندگان با استفاده از آزمون های نهان سازی در برگردان ۴ (BM)، الگوی استمرار۵ (DP) و وقفه در همهمه (نویز)۶ (GIN) اندازهگیری گردید. سپس ، گروه ها از نظر نتایج پردازش زمانی شنیداری مورد مقایسه قرار گرفتند. همبستگی میان امتیازات این آزمون ها و شدت لکنت ارزیابی گردید.نتایج : براساس نتایج ، کودکان دچار لکنت نسبت به کودکان فاقد لکنت عملکرد ضعیف تری در آزمون های DP، BM و GIN نشان دادند. به علاوه، شدت لکنت همبستگی معکوس معناداری با امتیازات آزمون الگوی استمرار و درصد امتیازات شناسایی صحیح در آزمون وقفه در نویز، و در عین حال همبستگی مستقیم معناداری با آستانه های آزمون وارون نگاری صوتی از خود نشان داده است .جمع بندی ها: نتایج حاکی از آن است که برخی از کودکان دچار لکنت دچار اختلال پردازش زمانی شنیداری هستند که این امر می توانند لکنت آنان را تشدید نماید. این یافته ها به نقش اختلال پردازش زمانی شنیداری در لکنت تاکید دارند.

کلیدواژه ها:

پردازش زمانی شنیداری ، اختلال پردازش شنیداری ، لکنت رشدی ، زمان بندی