بررسی نحوه گذراندن اوقات فراغت و رابطه آن با فرسودگی تحصیلی دانشجویان دانشگاه مراغه با تاکید بر فعالیت بدنی

این مطالعه به منظور بررسی نحوه گذراندن اوقات فراغت و همچنین تعیین رابطه آن با فرسودگی تحصیلی در دانشجویان دانشگاه مراغه انجام شد. و بعلاوه نشان دادن این مطلب که آیا نحوه گذراندن اوقات فراغت می تواند پیش بینی کننده فرسودگی تحصیلی باشد؟ روش تحقیق توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری پژوهش کلیه دانشجویان دانشگاه مراغه بود. جامعه آماری 2100 نفر بودند که با توجه به جدول مورگان 330 نفر نمونه (حداقل 325) به روش تصادفی طبقه ای انتخاب شدند و توسط پرسشنامه محقق ساخته اوقات فراغت و پرسشنامه تحلیل رفتگی مسلش مورد بررسی قرار گرفتند. داده ها پس از جمع آوری با شاخص های آماری توصیفی و روش های آماری استنباطی شامل همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون به کمک نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج حاکی از پایین بودن سهم فعالیت های بدنی در نحوه گذراندن اوقات فراغت دانشجویان دانشگاه مراغه است. همبستگی پیرسون نشان داد که نحوه گذراندن اوقات فراغت با تاکید بر فعالیت بدنی رابطه معنی دار و منفی با ابعاد فرسودگی تحصیلی ( خستگی تحصیلی، بی علاقگی تحصیلی و ناکارآمدی تحصییلی) دارد، بدین معنی که هرگاه شاخص فعالیت بدنی و ورزش در اوقات فراغت زیاد بود، شیوع فرسودگی تحصیلی در آنها روند رو به کاهش داشت(P<0/01). بهبود در شیوه گذراندن اوقات فراغت و غنی سازی آن با فعالیت های بدنی می تواند باعث کاهش فرسودگی دانشجویان شود

کلیدواژه ها:

فرسودگی تحصیلی ، تحلیل رفتگی ، اوقات فراغت