بررسی سبک شناسی معماری فولدینگ و تاثیر آن در فناوری های نو از دیدگاه معماران جهان

فولدینگ یک سبک معماری است، که زاییده ی مکتب دیکانستراکشن است و از دهه ی پایانی قرن بیستم مطرح گردید. فولدینگ نام سبکی در معماری پست - مدرن است که در آن مفهوم لایه ها از اهمیت به سزایی برخوردار است. در این سبک، برتری متغیرها معیار نبوده؛ بلکه به جای قضاوت، سعی در پذیریش عناصر موجود و ادراک تفاوت هایشان است به گونه ای که هم این باشد و هم آن؛ در این اندیشه، با جهان هایی موازی، منحصر به فرد و هم ارزش سروکار داریم. به همین دلیل است که در معماری فولدینگ، عمودی گرایی جای خود را به افقی گرایی می دهد. از شاخصه های طراحی و ساخت معماری به این سبک، استفاده از تکنولوژی روز دنیا و علوم کامپیوتری مرتبط می باشد. با شناخت بیشتر جهان هستی و مطرح شدن نظریاتی در باب فضا زمان و تاثیر این کشفیات بر ذهن فلاسفه، سبک و فلسفه فولدینگ نیز در پی اندیشه های فیلسوفی بنام دلوز در دهه ۸۰ میلادی، شکل گرفت و در دهه ۹۰ میلادی در معماری بازتاب یافت. با نگاهی به معماری ادوار مختلف در تاریخ می توان به رابطه مستقیم و عمیق بین نحوه نگرش و ایدیولوژی نسبت به هستی، و اعتقادات مذهبی و فرهنگی در هر زمان خاص پی برد. مقارن با این تحولات دستخوش سبک های مختلف شده است که برخی را مکمل سبک قبلی بوده و برخی دیگر درست نقطه متقابل است به کلی آن سبک های گذشته را مردود می داند. در این راستا هدف از انجام این پژوهش، نشان دادن روشی کامل و گویا برای شناخت بهتر مفهوم فولدینگ و تاریخچه آن، مبانی نظری معماری فولدینگ، معماران برجسته سبک فولدینگ در ایران و جهان و آثارهای برجسته سبک فولدینگ است.

کلیدواژه ها:

سبک فولدینگ ، ساختمان ، معماران برجسته ، ساخت ، معماری ، طراحی.