بررسی اهمیت فراگیری مهارت های ارتباطی بین فردی در کیفیت یادگیری دانش آموزان

این تحقیق با هدف بررسی توسعه و تقویت مهارت های ارتباطی میان دانش آموزان انجام گرفت. داشتن مهارتهای ارتباطی بخش مهمی از لوازم ضروری برای ایفای مناسب نقشهای مختلف اجتماعی است. برخی از دانش آموزان آنقدر از مهارت های ارتباطی برخوردارند و آن را به شیوهای موثر به کار می گیرند که شخصیتشان همه را به خود جذب می کند و برخی نیز به جهت فقدان یا ضعف مهارتهای ارتباطی موثر موجب گریز افراد می شوند. یادگیری مهارت های ارتباطی می تواند عملکرد معلمان، دانش آموزان و دست اندرکاران امر تعلیم و تربیت را ارتقاء دهد. آموزش بدون ایجاد ارتباط معنایی نخواهد داشت و معلمان در همان آغاز کار متوجه می شوند که یکی از اولین و مهمترین مسائل، نحوه برقراری ارتباط با دانش آموز است و وجود مهارتهای ارتباطی زیاد در آموزگاران، آنان را در دستیابی هدف یاری می کند. بیشتر یادگیری ها و آموزشهای کلاسی از طریق تعامل انجام می شود. معلم با شاگردان متعدد ارتباطاتی دارد یا دانش آموزان با معلم یا دانش آموزان دیگر ارتباطی برقرار می کنند. تعامل در کلاس نه فقط در خدمت دستیابی به اهداف آموزشی است، بلکه بهعنوان مکانیزمی عمل می کند که از طریق آن، معلم و شاگردان اهداف شخصی و اجتماعی خود را تشخیص میدهند؛ تعامل نوع اصلی فعالیت در کلاس است و بخش عمدە وقت کلاس در تعامل صرف می شود

کلیدواژه ها:

مهارت ارتباطی ، یاددهی یادگیری ، دانش آموز ، ارتباط بین فردی.