بررسی عوامل موثر در تقویت خلاقیت نوشتاری دانش آموزان

مساله خلاقیت از مهمترین مسائل در قلمرو روانشناسی آموزشگاهی است. به طوری که در اصل ۲۵ کلیات نظام آموزش و پرورش جمهوری اسلامی ایران مصوب شورای تغییر بنیادهای نظام آموزش و پرورش (۱۳۶۷) تحت عنوان پرورش توان تفکر، نقد و ابتکار آمده است که در تدوین و اجرای برنامه های آموزش و پرورش باید از شیوه هایی استفاده شود که توان تفکر، تحلیل و نقد، ابتکار و خلاقیت را تقویت کنند و زمینه مناسب را برای خودآموزی دانش آموزان فراهم نمایند. همچنین این اصل می افزاید که برنامه ریزی آموزشی و درسی باید به گونه ای باشد که به دانش آموزان مجال تفکر داده شود و آنان را به اندیشیدن و تفکر ترغیب نماید. پژوهش حاضر با هدف تبیین عوامل موثر در پرورش نوشتن خلاق دانش آموزان انجام شد. از شیوه مطالعه منابع کتابخانه ای برای جمع آوری اطلاعات و داده های پژوهش و از روش کیفی برای تجزیه و تحلیل داده های پژوهش بهره گرفته شده است. می توان گفت خلاقیت به عنوان یک استعداد، حاصل تعامل پیچیده وراثت و محیط است. بنابراین، خلاقیت موضوع بسیار پیچیده ای است و شناخت و شکوفاسازی آن به عنوان یک استعداد نیازمند فراهم آوردن روش های تربیتی نوین است و اهمیت این موضوع در جامعه صنعتی امروز به ویژه در دنیای رایانه ها مملوس تر می شود. همچنین نقش مدرسه و مربیان در جهت پرورش افکارخلاق و رشد توانایی های این گونه افراد از اهمیت بسزایی برخوردار است. با توجه به مطالب فوق در این پژوهش برآنیم تا مشخص کنیم که خلاقیت به عنوان یک استعداد چیست و راههای پرورش و رشد خلاقیت در کودکان چیست و چه عواملی رشد خلاقیت نوشتاری در کودکان موثر است.

کلیدواژه ها:

آموزش ، خلاقیت ، نوشتن ، یادگیری