جایگاه نیاز سنجی در آموزش نیروی انسانی آموزش و پرورش

پژوهش حاضر با هدف بررسی برنامه ریزی و نیازسنجی در آموزش های ضمن خدمت فرهنگیان انجام شد. یکی از وظایف اصلی و حیاتی در هر سازمان، آموزش کارکنان است. آموزش و بهسازی نیروی انسانی، بینش و بصیرت عمیق تر، دانش و معرفت بالاتر و توانایی و مهارت بیشتر کارکنان را در سازمان موجب می شود. به اذعان بسیاری از صاحب نظران، یادگیری کارکنان، کارآموزی و ابتکارات و بهبود عملکرد، ضرورت اساسی در هر سازمانی است. دستیابی به اهداف واقعی دوره های آموزش ضمن خدمت معلمان یکی از معضلات اساسی نظام های تربیتی است. در ایران نیز با وجود اقدامات انجام شده، شواهد مستقیم و غیر مستقیم درباره اثربخشی آموزش های ضمن خدمت معلمان، نتایج چندان کارآمد و خشنود کننده ای را نشان نمی دهند. به طوری که انتظار اصلاحات و اقدامات تخصصی در این زمینه از سوی مسئولان و کارشناسان رو به افزایش است. بر این اساس هدف مقاله حاضر بررسی آسیب شناسی دوره های ضمن خدمت معلمان می باشد. این مقاله ابتدا به بررسی دوره های ضمن خدمت معلمان پرداخته و سپس اسیب هایی که پیش روی این دوره ها وجود دارند را مشخص کرده است. در پایان تاکید بر آن دارد که تناسب برنامه ها با انتظارات و نیازمندیهای معلمان به عنوان مخاطبان اصلی دوره های ضمن خدمت موجب بهبود کارایی کلی چنین برنامه هایی خواهد شد و از آنجایی که آموزش ضمن خدمت فرایند این نظام دار است؛ از این رو باید به آن به طور نظام دار توجه شود و باید روش معینی برای طراحی برنامه و اجرائی آنها اتخاذ شود. این پژوهش از نوع پژوهش های کاربردی و شیوه بررسی آن نیز توصیفی- تحلیلی می باشد. همچنین از شیوه مطالعه منابع کتابخانه ای برای جمع آوری اطلاعات و داده های پژوهش، استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

آموزش و پرورش ، ضمن خدمت ، فرهنگیان