بررسی نقش واسطه ای راهبرد های مقابله با استرس در رابطه بین یادگیری خود تنظیم و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم شهرستان مرودشت

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه ای راهبرد های مقابله با استرس در رابطه بین یادگیری خود تنظیم و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم شهرستان مرودشت بود. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این تحقیق شامل دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم شهرستان مرودشت بوده که تعداد آن ها ۱۴۲۱ نفر بوده است و به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای و بر حسب جدول مورگان تعداد ۳۰۰ نفر عنوان نمونه انتخاب شد. ابزار اندازه گیری در این پژوهش شامل سه پرسشنامه پیشرفت تحصیلی فام و تیلور، پرسشنامه سبک های مقابله با استرس اندلر و پارکر و پرسشنامه خودتنظیمی پینتریچ و دیگروت بوده است. به منظور تحلیل داده ها از دو روش آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و امار استنباطی (تحلیل رگرسیون به روش بارون و کنی) استفاده شد. که نتایج نشان داد بین تمامی متغیرها رابطه معناداری وجود دارد. یادگیری خودتنظیم رابطه مستقیم و معنادار با پیشرفت تحصیلی داشته و سبک مسئله مدار نیز رابطه مستقیم و معنادار با پیشرفت تحصیلی داشته و هر دو متغیر در پیش بینی آن موثر بوده اند که می توان نتیجه گیری کرد که نقش واسطه گری راهبرد های مقابله با استرس در رابطه بین یادگیری خود تنظیم و پیشرفت تحصیلی مورد تایید قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

راهبرد های مقابله با استرس ، پیشرفت تحصیلی ، یادگیری خودتنظیم