بررسی سبک خانه ایرانی با دیدگاه ایرانی اسلامی

در این پژوهش که با توجه به نظریه های روانشناسی صورت پذیرفت ویژگی های محیطی و فرهنگی موثر در زمینه خانه سازی در ایران مورد بررسی قرار گرفت. در این راستا مشخص گردید که بهره مندی از ویژگی های فرهنگی و سنتی هر مکان تا حدود زیادی به ویژگی های شخصیتی و جهان بینی و تجارب افراد بستگی دارد. اما در عین حال نمی توان انکار کرد که وجوه اشتراکی از جمله خوشایندی محیطی- زیبایی طلبی- تنوع- تازگی- مدرنترین امکانات و انطباق محیط با نیازهای فردی و ارزش های اجتماعی در میان انسانها وجود دارد. در این رابطه در طراحی سعی شد تا محیطی منطبق با جدیدترین امکانات امروزی و در عین حال سازگار با فرهنگ و اقلیم ایرانی- اسلامی طراحی گردد. چنین خانه ای علاوه بر فراهم آوردن شرایط آسایش به دلیل بهره مندی از تجارب ماندگار گذشتگان می تواند علاوه بر بهبود شرایط خانه سازی در ایران در احیای شیوه های معماری اصیل ایرانی –اسلامی که با فرهنگ و نیازهای مردم این سرزمین به مراتب سازگارتر و کارآمدتر بودند موثر واقع گردد. علاوه بر موارد ذکر شده بازیافتن هویت معماری ایرانی در نمای ساختمان ها که در چند دهه اخیر با پیشرفت روز افزون تقلید کورکورانه و ساخت و ساز نماهایی به شیوه غربی و کلاسیک اروپا کم کم به فراموشی سپرده می شود و بالابردن درک عموم مردم در زیبایی شناسی شیوه اصیل و شکوهمند گذشته ایران زمین می تواند از جمله نتایج این پژوهش باشد.

کلیدواژه ها:

طراحی خانه ، معماری ایرانی ، احیای هویت ، فرهنگ و سنت ، روانشناسی محیطی.