تأثیر یک جلسه فعالیت هوازی و مصرف مکمل گلوتامین بر پاسخ HSP72 در مردان ورزشکار جوان

هدف: هدف این پژوهش بررسی تأثیر یک جلسه فعالیت هوازی و مصرف مکمل گلوتامین بر پاسخ HSP72 در مردان ورزشکار جوان بود. روش شناسی: بدین منظور 15 مرد ورزشکار به صورت داوطلب انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه گلوتامین (GLN) و گلوتامین تمرین (GLNT) تقسیم شدند. گلوتامین مصرفی به مقدار 0/5g/kgBW و حجم 5ml/kgBW یک ساعت قبل از فعالیت هوازی مصرف شد. پروتکل فعالیت هوازی شامل دویدن با 80% حداکثر ضربان قلب بیشینه به مدت 60 دقیقه بر روی نوار گردان بود. نمونه های خونی پیش آزمون، پس آزمون و 90 دقیقه پس از آزمون بعد از 14-12 ساعت ناشتایی شبانه از ورید پیش بازویی گرفته شد. توزیع طبیعی داده ها و همگنی واریانس ها به ترتیب با آزمون های کلموگروف اسمیرنوف و لوین به تایید رسید. داده ها با استفاده از آزمون اندازه گیری مکرر، آزمون تعقیبی LSD در سطح P≤0.05 تحلیل شدند. یافته ها: آزمون اندازه گیری مکرر در گروه GLN بیانگر تفاوت در بین گروه ها است (P≤0/001) در صورتی که در تغییرات درون گروهی هیچ گونه تفاوتی وجود نداشت. نتایج ازمون تعقیبی LSD حاکی از تفاوت در تغییرات HSP72 در مراحل پس آزمون و 90 دقیقه پس از آزمون (P=0/018) است. در گروه GLNT نتایج آزمون اندازه گیری مکرر نشان داد که در بین گروه ها تفاوت وجود دارد(P≤0/001) همچنین در تغییرات درون گروهی نیز تفاوت وجود داشت(P≤0/001). آزمون تعقیبی LSD در این گروه نشان داد که بین تغییرات HSP72 در مراحل پیش آزمون و پس آزمون (P=0/001) و پس آزمون و 90 دقیقه پس از آزمون (P=0/001) تفاوت وجود دارد. بحث و نتیجه گیری: گلوتامین به تنهایی می تواند محرک بیان HSP72 باشد. در گروه GLNT پاسخ بزرگتر HSP72 می تواند ناشی از مصرف گلوتامین همراه تمرین باشد.

کلیدواژه ها:

پروتئین شوک گرمایی 72 ، مکمل گلوتامین ، مردان ورزشکار جوان