بررسی بیوانفورماتیکی اثر ترکیبات گلوکونودلتا لاکتون، پیکروسین و چاویکول در مهار پروتئین Tweak به منظور درمان بیماری پسوریازیس

زمینه و هدف: پسووریازیس نوعی بیماری خود ایمنی و سیستمیک است که چخه زندگی سلول های پوستی را بهم می زند. یا افزایش سرعت ساخت سلول بر سطح پوست، باعث به وجود آمدن تکه های نقره ای ضخیم و خارش دار، خشک و یا تکه های قرمز که گاهی اوقات دردناک هم هستند، می شود. این مطالعه قصد دارد با هدف بررسی بیوانفورماتیکی اثر ترکیبات گلوکونودلتا-لاکتون، پیکروکروسین و چاویکول در مهار پروتئین Tweak که عامل التهاب در مدل پسوریازیس است و با رایج ترین نوع سلول پوست، به نام کراتوسیت تعامل داد، در جهت معرفی ترکیبات موثر در درمان بیماری پسوریازیس گامی بردارد. روش ها: در این مطالعه برای بررسی نحوه ی اتصال ترکیبات به جایگاه فعال آنزیم، ترسیم ساختار شیمیایی ترکیبات، بررسی عوارض جانبی ترکیبات، بهینه سازی انرژی، مطالعات داکینگ، تجزیه و تحلیل نهایی، بدست آوردن توالی پروتئین و مدل سازی آن از سرور آنلاین UniProt، adverpred، Pdb Sum Generate، H Dock و SWISS- MODEL و نرم افزارهای Chimera، Hyperchem، Discovery استفاده شد. یافته ها: ترکیبات مورد مطالعه قادر به اشغال جایگاه فعال پروتئین می باشند و سطح انرژی اتصال در گلوکونودلتا لاکتون ۱۰۱.۳۱-، در پیکروکروسین ۱۴۳.۲۹- و در چاویکول ۷۸.۲۳- بود.

کلیدواژه ها:

پروتئین Tweak ، داکینگ مولکولی ، پسوریازیس ، گلوکونودلتا-لاکتون ، پیکروکروسین ، چاویکول