تأثیر هشت هفته تمرینات ترکیبی ایزومتریک و ایزوتونیک بر قدرت عضلات فلکسور، اکستنسور، آبداکتور و آداکتور شانه بیماران مبتلا به سکته مغزی

مقدمه: سکته مغزی از شایعترین علل ناتوانی بزرگسالان بعد از بیماری های قلبی و سرطان است. ضعف عضلانی، کاهش قدرت و ضعف کنترل حرکتی از عوارض سکته مغزی می باشد. روش شناسی: این تحقیق از نوع نیمه تجربی بود که در آن 30 بیمار سکته مغزی با میانگین سنی (53/87± 5/96) بطور تصادفی در دو گروه مساوی تجربی ( n=15) و کنترل ( n=15) تقسیم شدند. گروه تجربی 8 هفته و سه بار در هفته به مدت یک ساعت تحت تأثیر تمرینات ترکیبی ایزومتریک و ایزوتونیک قرار گرفت. قبل و بعد از دوره قدرت عضلانی آزمودنی ها با نورم تست مقاومت عضلانی (Muscle Test) عضلات مورد نظر اندازه گیری شد. برای تجزیه و تحلیل آماری نتایج از آزمون t استیودنت و نرم افزار SPSS نسخه 16 در سطح معناداری (p<0/05) استفاده شد. یافته ها: با توجه به یافته های تحقیق در پایان دوره تمرین میانگین نمره Muscle Test عضلات مورد نظر بیماران سکته مغزی در گروه تجربی از (2/08± 0/84) به (3/95± 1/04) در سطح معناداری (p<0/05)، نسبت به گروه کنترل که از (0/94 ± 08/2) به (2/25± 0/89) تغییر کرده بود، بیشتر است. نتیجه گیری: اطلاعات حاصل از تحقیق نشان داد که تمرینات ترکیبی ایزومتریک و ایزوتونیک باعث افزایش قدرت عضلات فلکسور، اکستنسور، آبداکتور و آداکتور شانه بیماران مبتلا به سکته مغزی شد.

کلیدواژه ها:

سکته مغزی ، قدرت عضلانی ، ایزومتریک ، ایزوتونیک