ارزیابی تکوینی و بهبود اثربخشی فرآیند آموزشی در دوره ابتدایی

در عصر حاضر، توسعه و پیشرفت جامعه به شدت به اثربخشی آموزش و پرورش بستگی دارد. بهبود اثربخشی فرآیند آموزشی در مقاطع مختلف تحصیلی، از جمله دوره ابتدایی، امری حیاتی است. یکی از ابزارهای کارآمد در این زمینه، ارزیابی تکوینی می باشد که با تمرکز بر فرآیند یادگیری، به بهبود اثربخشی آموزش و پرورش کمک می کند. با توجه به اهمیت ارزیابی تکوینی در بهبود اثربخشی فرآیند آموزشی، ضرورتی احساس می شود تا در دوره ابتدایی، این ابزار با رویکردی جامع و سازمان یافته مورد استفاده قرار گیرد. این امر نیازمند بررسی و بررسی دقیق تر نحوه ی اجرای ارزیابی تکوینی و تاثیر آن بر بهبود فرآیند آموزشی است. ارزیابی تکوینی به عنوان یک ابزار موثر در پیشبرد اثربخشی آموزش و پرورش در دوره ابتدایی می تواند نقش مهمی را ایفا نماید. این نوع ارزیابی، از ارزشمندی های فراوانی برخوردار است که می تواند از جمله آن ها به افزایش توانمندی های آموزگاران، ایجاد انگیزه برای یادگیری در دانش آموزان، و بهبود عملکرد و اثربخشی آموزش و پرورش اشاره کرد. این مقاله به بررسی ارزیابی تکوینی و تاثیر آن بر بهبود اثربخشی فرآیند آموزشی در دوره ابتدایی می پردازد. در این راستا، روش ها، ابزارها و فرآیندهای ارزیابی تکوینی مورد بررسی قرار می گیرند و نقش این نوع ارزیابی در ایجاد ارتباط موثر بین آموزگاران و دانش آموزان بررسی می شود. به علاوه، اثرات مثبت و منفی این نوع ارزیابی بر عملکرد دانش آموزان و توسعه فرآیند آموزشی مورد بحث و بررسی قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

ارزیابی تکوینی ، اثربخشی آموزش ، اثربخشی یادگیری ، آموزگار ، دانش آموز ، دوره ابتدایی