بررسی علل و انواع آسیب های ورزشی در بین ورزشکاران پسر رشته هندبال و فوتسال شرکت کننده در المپیاد دانش آموزی خراسان رضوی

هدف از این تحقیق بررسی فراوانی آسیب های ورزشی و عوامل مرتبط با آن بین دانش آموزان پسر ورزشکار شرکت کننده، در المپیاد ورزشی سال 1389 استان خراسان رضوی در رشته های فوتسال می باشد. جامعه مورد بررسی 648 نفر دانش آموز پسر ورزشکار در این رشته ها بودند. تحقیق بصورت توصیفی- مقطعی در دو سطح راهنمایی و دبیرستان انجام شد. برای جمع آوری اطلاعات این پژوهش، از فرم گزارش آسیب فولرو و همکاران از جمله طب ورزش انگلستان که شامل محل آسیب، نوع آسیب، علت و شدت آسیب استفاده گردید، در مجموع 97 نفر(15/1%) آسیب دیدگی داشتند که بیشترین آسیب ها در فوتسال 53 نفر(55%)، هندبال 44 نفر(45%) مشاهده شد. در اندام تحتانی، زانو(22/6%)، ران(18/8%)، مچ پا(13/2%) بیشترین بخش های آسیب دیده در رشته هندبال بود. در فوتسال 18 نفر(34%) و هندبال 14 نفر(32%) آسیب دیدگی قبلی داشتند. در بین اسیب های وتری-عضلانی، کوفتگی ها بیشترین و کشیدگی ها کمترین نوع آسیب ها بودند. بیشترین علل آسیب دیدگی از برخورد بین دوبازیکن(61%) و عدم گرم کردن صحیح قبل از مسابقه (15/5%) رخ داد. از نظر شدت آسیب دیدگی ها، آسیب های با شدت کم(67%)، متوسط(25%) و شدید(8%) بودند. با توجه به نتایج تحقیق حاضر به مربیان پیشنهاد می گردد جهت پیشگیری از برخورد بازیکنان، تمرینات اختصاصی افزایش تمرکز بازیکن در رویارویی با حریف را اجرا کنند و تاکید نمایند که ورزشکاران قبل از شرکت در هر مسابقه بخش هایی از بدن، که بیشترین فعالیت را دارند، به نحو صحیح و اصولی گرم نمایند.

کلیدواژه ها:

آسیب های ورزشی ، دانش آموزان پسر ، فوتسال ، هندبال